0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İşte gittiğimiz yol budur. Dirisini canlı gömüp, ölüsüne sahip çıkan korkak bir toplum oluruz böyle gidersek.

Demokrasiye sahip çıkmayacaksın, demokrasi için öleni yılda bir kere anıp “demokrasi şehidi “diyerek geçiştireceksin.

Doğum yıl dönümde hatırla, ölüm yıldönümünde muhakkak bir iki satır paylaş. Bir bayrak resmi, Cumhuriyet ya da laiklik laflarını da unutma. Şiirler yaz, kitaplar yayınla arkasından.

Dirisine sahip çıkmadığın için, vicdanını rahatlatacak şeyler yap yani. Senin doğruların için hayatını veren bir insana cenazesinde sahip çıkamayacaksın, fakat her yıl birkaç güzel kelime arkasından söyleyeceksin.

Uğur Mumcu, yazma sebeplerimden sadece birisi;

Doğrusuna sahip çıkmadı çoğumuz ölene kadar. Çıksak ta, uzaktan ve sessizce…Haksızlıklara baş kaldırmadık onun gibi.

Oysa onun doğruları, senin doğrularındı.

Onlarca ödül aldı, onlarca kitap yazdı. O arabada bomba patlayınca yollara dökülebildik mi?

Gösteriler yapıp, yöneticilere katiller bulunsun diye baskı yapabildik mi?

1988 de “Tarikat -Siyaset-Ticaret” diye bir kitap yazdığında kaç kişi merak etti. Kaç kişi kitabı alarak yazara destek olmayı düşündü. Hadi açıktan destek olamıyorsunuz, bari doğrulara para vererek yenilerini yazmasında yardımcı olmayı düşündünüz mü?

“Kürt Dosyası” kitabını merak edenler oldu mu?

Onlarca kitap, onlarca ödül yüzlerce söyleşi…

Bir ömrü verdi doğrular için ve yanında olamadık.

Doğrulara hayatta iken sahip çıkmak ve desteklemek lazımdır.

Geçmişte kitabını alarak ya da fikirlerini yayarak destek olanlara lafım yok. Fakat yaşarken bir sözünü söyleyerek bile destek olmayanlaradır sözlerim.

Belki Uğur Mumcu kadar büyük yazarlar bulamazsınız bugün. Belki o kadar ileriyi de göremezler. Fakat bir yerden başlamak lazım doğrulara desteğe.

Satılmışlara küfretmekle olmuyor bu işler. Satılmamışlar için ne yaptınız kendinizi sorgulayın.

Yandaş ve yalaka medya demekle olmuyor. Tarafsız olanlara ne desteğiniz oldu bugüne kadar.

Dönek siyasetçilere kızıyorsunuz ya, dönmeyene ne destek verdiniz hayattayken.

Geçmiş yıllarda, seçimlerde aday oldum DSP’ den. Bir seçmen, “Yeterli oy alıp Meclise giremezsiniz “demişti.

“Bizim doğrularımıza inanıyorsan, teröristle Meclise gireceğine dürüstle dışarıda kal “dedim.

Kimlere oy verdiniz bir bakın. Fetö üyesinden, PKK sempatizanına kadar her kes var. Dürüstüne bir şey demiyorum, fakat partisini bırakıp rakip partiye geçenlerden, bugün küfrettiğine yarın biat edenlere kadar her kes girdi meclise.

Kısacası dediklerinin doğru olduğuna inanıyorsanız “ölmeden “önce yazarına sahip çık. İçeriye düşmeden önce siyasetçini destekle. Öldükten, ya da korkudan biat ettikten sonra resim paylaşmak bir işe yaramıyor.

Bizim oralarda bir laf vardır;

“Ben öldükten sonra ağlayan göze ……”!