0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Doğada, toplumda var olan varlıkların kendilerine göre karşıtları da olabilmektedir.

İnsanlar doğumlarıyla birlikte hep karşıtlıklarla büyür.

İyi-kötü, güzel-çirkin, acı-tatlı, haklı-haksız, doğru-yanlış vb…

Yıllar içerisinde çevresinden ve aldığı eğitimden adil olmayı, bir yerlere, bir şeylere taraf olmayı öğrenir.

İnsanın kişiliği bu değerler bileşkesi içinde olgunlaşır, gelişir.

Yaşadığı toplumun bir bireyi olarak, bir yurttaş olarak yerini alır.

Toplumda, siyasette, ekonomide, üretimde… çeşitli taraflar, farklı katmanlar vardır.

Bazen de bir “taraf” olma durumu ile karşılaşırız.

Özellikle de çıkar ilişkileri üzerinden kendisini gösteren, belirleyen taraf olma durumu ile karşılaşırız.

Çok yaygın söyleme göre örneğin bazıları “emekten yana” taraf olduğunu belirtir.

Ya da “yoksuldan yana” olmak da bir tutum olarak kabul edilir.

Olayların gelişinden, toplumdaki dengelerden, ilişkilerden dolayı ise her bir bireyin kendi durumuna uygun bir yerde doğal bir “taraf” olması ise temel bir gerçektir.

-Sadece birinden yana olmamız gerekse, hangisini seçeriz?

-Neye taraf olmak gerekir?

-Kimden yana taraf olmak doğrudur?

Kimden yana, neden yana olduğumuz, tuttuğumuz taraf ve davranışlar bizim “gerçek çizgimizi” belirler mi?

Her tarafa taraf olunabilir mi?

Birilerinin gözü kapalı “taraftarı” olmak nasıl bir sonuç doğurur?

Örneğin, demokrasinin temel ilkelerini mi yoksa bir siyasi partinin uygulamasını mı seçeriz?

Taraf olmak gerektiğinde çok ”iyi düşünmek”, “adil olmak” gerekir.

“Bilgi sahibi olmak” taraf olabilmenin, bir tarafı seçmenin en önemli koşuludur.

Bir konuda yeterli bilgilerimiz yok ise, konuyu, kişileri çok iyi araştıramamış isek, nasıl bir karara varabiliriz ki…

Özellikle de gelişmekte olan toplumlarda temel eğitim, evrensel değerler… yeterince verilemediği için yurttaşların bilgi ve bilinç düzeyi oldukça düşüktür.

Bazen de kaçamak bir yanıt olarak “ben tarafsızım” da denilir.

Bu söylem aslında birilerinin dikkatini çekmemek için kullanılsa bile aslında “var olan belirli, adı geçen partilerden değilim” anlamını da taşır.

Tarafsız olmak çoğu zaman iyi bir durum gibi kabul görür.

Fazla bir eleştiri almadan durumu idare etmek için “tarafsızım” denilir.

Bazı durumlarda ise “taraftar” tanımı kullanılır.

Örneğin futbol takımlarını tutan insan o takımın bir taraftarı olmuştur.

Ya da bir siyasi partinin taraftarı olanlar da vardır.

Taraftarlık bir yan tutmaktır, birilerinin yanında, onları kabul ederek desteklemektir.

Gözü kapalı bir taraftarlık ise ortada “adalet yoksa” hoş değildir, sağlıklı değildir.

Aslında insanın “iyi”, “doğru” “güzel”, “sağlıklı” ve “adil” olanın yanında olması gerekir.

Yani “doğru”nun tarafında olmak gerekir.

İyi ile kötü, suçlu ile suçsuz, acı ile tatlı, soğukla sıcak ayrımı yapılır…

İyiden yana olmak, kötünün karşısında olmak gerekir.

Dostla düşman ayrımı yapılır.

Eğer bir ayrım yapılmazsa, kim iyi, kim kötü bilinmez.
Bir kimseyi tarafsız davranmaya “zorlamak” ise doğru değildir.

Her işte tarafsız olmak ise çok “kaypak” bir davranıştır ve yanlıştır.

Anne ve baba olarak da görevimiz çocuğun gelişiminde doğru ve iyi olandan yana taraf olmaktır.

Çocuğumuza hoş görünmek, onun sevgisini kendimizden yana çekmek için yapılan bazı davranışlar uzun vadede çocuğun kişiliğinde zarara yol açar.

Bir yurttaş olarak da yine “ülkenin” çıkarlarından, adaletten, hukuktan yana taraf olmak gerekir.

Eğer, iki taraf arasından birisi için bir seçim yapılacaksa adil olan, hukuktan yana, “ülkenin genel çıkarından” yana olan taraf seçilmelidir.

Kişiler arasındaki anlaşmazlıklar olduğunda mahkemelere karar vermesi için baş vurulur.

Yargıda “taraf” kavramı çok konuşulur.

Çünkü her dava “taraf sistemi” üzerine kurulmuştur:

Davalı taraf, davacı taraf…

Bu durumda da her iki tarafı iyi dinlemek, araştırmak gerekir.

Mahkemelerde görev yapan yargıçların “bağımsız ve özgür, hukuktan yana” taraf olması gerekir.

İnsanlar yaşam içerisinde bazen ilkelerden yana ya da “kişisel çıkarlardan” yana ya da içinde bulunduğu kitleden yana bir seçim yapma durumunda, bir yere taraf olma durumunda kalabilir.

Bildiği, inandığı, kabul ettiği temel değerler ve ilkeler ile kayıtlı olduğu bir “siyasi partinin” uygulamaları bazen çatışabilir.

Ya o partinden yana olman gerekir ya da temel değerlerden yana olup onların uygulamasına katılmamak gerekir.

İşte bu da bir “doğrudan yana” taraf olmaktır; iyi bir seçimdir.

Bitaraf olmak ise “zayıf” bir kişiliğin bir göstergesi olabilir.

Öte taraftan ne yazık ki toplumların üzerinde uygulanan çok geniş ve etkili algı operasyonları, propagandalar ile kitleler belli kesimlerin çıkarına olmak üzere yönlendirilmektedir.

Bazı konular ise çok yaygın olarak kitleleri etkilemekte ve yönlendirmede kullanılmaktadır.

En başta din ve inanç alanında kitleler etkilenmekte ve mezhep, tarikat modelleri ile çağdaş uygarlık yolundan çok geride kalan çizgilere çekilmektedir.

Evrensel hukuk ve çağdaş demokrasiden yana yönetimlerin olduğu ülkelerde birçok konu açık ve güvenceler altına alınmış olduğu için bireyler çok daha güvenli ve özgürce yaşayabilirler, çok daha bilinçli karar verebilirler.

Biz, ne olursa olsun yine her zaman ve her durumda haklılıktan, doğrudan ve iyiden yana, “kamu menfaatlerinden” yana taraf olalım.

Tavırlarımızı, yetki ve sorumluluklarımızı, seçimi bu yönde kullanalım.

Yanlış ve haksız bir yere kullanılan taraf olma durumu vicdanımızı yaralar.

Hele çok sık yapılan böylesi yanlışlar bizim “kişiliğimize” zarar verir, iç dünyamızı, huzurlu bir insan olabilmemizi zorlaştırır.

Yoksulluğa, yolsuzluklara, hukuksuzluğa, kayırmalara, rüşvete karşı durmak ve bir hukuk devletinden yana, ülkenin temel çıkarlarından yana tavır almak son yılların en önemli yurttaşlık görevidir.

İşte bu durumda çeşitli kesimlerin durumun ciddiyetini kavrayıp, “ortak hedefe” doğru yönelmesi gerekir.

Hepimize adil ve doğru seçimler dilerim.

Günleriniz zor kararlarla geçmesin, mutluluk ve huzur bizleri bulsun.

Çağdaş uygarlık yolunda ilerleyen bir ülkenin mutlu ve huzurlu bireyleri olabilelim.

Gönen ÇIBIKCI