0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

3

Kemal’in yerine gidiyoruz…

Yaptığımız kim bilir kaçıncı ziyaret bu?

Türkiye’nin genç çocuklarına Türk olmanın, Türk olmaktan gurur duymanın önemini anlatacağımız bir gezideyiz yine…

Onlara, Kan’a doymayan denizi, havada çarpışan mermileri,  Nusret Mayın gemisini ve onun kaptanı Tophaneli İsmail Hakkı beyi,  vinci bozulan topa mermiyi yerleştirmek için gücünü vinçle eşitleyen Havranlı Seyit Onbaşı’yı,  bıyıkları terlememiş kınalı kuzuları, 57 nci alayın şehit düştüğü yeri, her karışında binlerce askerin çarpıştığı, kanla sulanmış, Kan’ın denize dereler gibi aktığı yerleri anlatacağız.

O da ne?

Durduğumuz bir yerde bir okul otobüsünden şarkı türkü yükseliyor.

Oysa burası şarkı-türkü söylenecek yer değil. Burası bizim geleceğimiz için canlarını verenlere dua edeceğimiz topraklar.  Uyarıyoruz.  Uyarmak görevimiz elbette…

O günlerin dehşetini gözünde canlandıramayan,  250 bin vatan evladının şehit olduğunun farkında olmayan, bunun nasıl bir şey olduğunu kavrayamayanlara 18 Mart Çanakkale zaferini, nasıl kazanıldığını, ülkeyi korumak için nasıl bir bedel ödendiğini hatırlatıyoruz.

***

İkinci dünya savaşından mağlup çıkan Japonların savaş sonrası başarılı olmalarının, dünya teknolojisinde yükselmelerinin nedenlerinden birisi de, okuma yazma öğrendikten sonra çocuklarına Milli Bilinç uygulaması yaptırmaları, mağlubiyetin nedenlerini zihinlerine kazımalarıdır.

Ne kadar yumuşak başlı olarak görünseler de Japonlar, o günlerin acısını asla içlerinden atamamışlardır. Öncelikle çocuklarını Hiroşima ve Nagazaki’ye götürür, orada ot bitmeyen toprakları, Atom bombasından sonra sakat kalan insanların neler çektiklerini, gerek son savaşçılardan gerekse müzelerde sergilenen eşya ve fotoğraflardan anlatır, cehaletin ve bağnazlığın ne kadar kötü bir şey olduğunu gösterirler.  Daha sonra da onları dünyanın en hızlı trenine bindirirler.

Bir yandan Milli bilinçlerini kuvvetlendirmek için kılıçla ve cehaletle bilime karşı konulamayacağını anlatırlar. Cehaletin ve bağnazlığın aklın ve bilimin karşısında mağlup olacağını, çok çalışıp tüm insanlığın önüne geçecek başarılara imza atmalarını öğütlerler. Yeni teknolojiler ile bir daha böyle bir yıkım yaşamayacaklarını şuur altına işlerler.

Bizim Milli Bilincimizin beşiği Çanakkale’dir.

Her Türk çocuğu işe buradan başlamalı, bu toprakları ziyaret ederek Vatanı tanımalıdır. Vatanın ne kadar önemli olduğunu öğrenmeli, pusuda bekleyen cehalete, bilgisizliğe, tembelliğe, bağnazlığa karşı neden çalışmak zorunda olduğunu kavramalıdır.

***

Bu vatanın her karış toprağı şehit kanları ile sulanmış, her noktası büyük fedakârlıklar ile yazılmış destanlarla doludur.

Ne yapalım ki, her ülkede vatan hainleri, kadri kıymet bilmezler, şahsi menfaatleri için ülkeyi bölmeye, topraklarını satmaya çalışanlar çıkmaktadır.

Bugün bile, Şehitlerin kanları sadece dağları, meydanları değil; denizleri de kızıla boyamış, gerekirse bu yolda ölümü göze almış insanların tükenmediğini göstermiştir.

Dünü unutmayanlar bugünün kıymetini bilirler.

Bugünün kıymetini bilenler de geleceği şekillendirirler.

Türk kimliğinde buluşanlar, alt kimliklerini bu vatanın zenginliği haline getirenler, Çanakkale siperlerinde koyun-koyuna ölüme gidenler, gelecek için ömrünü harcayanlar, toprağa düşen tüm şehitlerimiz bizim gücümüzün ve kararlılığımızın birer abidesidir.

Onlar, gittikleri yerlerde nöbeti sürdürenlerdir.

Unutmayın, Unutturmayın…

Ne mutlu Türküm diyene…