0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

KORKARIM YİNE TECAVÜZE UĞRAYACAĞIZ!

1982 anayasası ortamıyla, bugünkü arasında çok fark var ve o zaman evet diyenlerin tercih nedeniyle bugünkü çok farklı!.. O nedenle, o gün evet dedim demenin pek de utanılacak yanı olmadığı gibi, hayır demiş olmanın da pek övünce vesile olmaması gerek!..

Çünkü o zaman iletişim araçları bu denli çok değildi, bir tek TV kanalı vardı, o da darbecilerin elindeydi!.. Halk pek çok şeyden haberdar olamıyordu.

Halk çatışmalardan, her gün ayaklarının altında patlayan bombalardan, taranan kahvehaneler, evlerden, kardeşin kardeşi vurduğu bölünmüşlük ve düşmanlıktan öylesine bunalmış ve korku içindeydi ki darbeyi kurtuluş gördü. Sevindi bile… Zaten uzun süre arzulanmaktaydı, hasretle beklenmekteydi, o nedenle de derin bir soluk alıp oh demişti. Dolayısıyla da kurtarıcısının hazırladığı anayasaya gözü kapalı evet demişti. İncelemeye, getiri götürüsünü araştırmaya bile gerek duymamıştı. Asker iyi bir şey yapmıştı, iyi bir şey yapanların yaptığı anayasa da muhakkak iyiydi!.. O nedenle de tereddütsüz evet dedi!.. Askerler güvenilir ve tarafsız olurdu. Asker ülkenin güvenciydi!..

Bugün ise, ilginç bir şekilde bölenlerin, kaosu yaratanların, ülkeyi felakete götürenlerin, daha da beter hale getireceklerin hazırladığı yasaya evet dedi ne yazık ki!..

Hiç de sorgulamadılar ki “Bu yasayı hazırlayanlar, zaten 15 yıldır iktidardaydı, madem pek çok konuda, daha iyi olacağı vaadiyle evet denmesini istiyorlardı, peki bunu neden 15 yıldır yapmamışlardı, neyi ve neden beklemişlerdi?!”

O zaman kurtuluş ve iyi zannedilen o anayasaya evet denmesi sonucu görülenler üzerine, Evren, İngilizlerin meşhur söylemiyle tariflenmişti.

“Irmakta boğulmakta olan genç kızı kurtarıp ırmak kenarında tecavüz eden adam”

Bu defaki oylama sonucunda da evet çıkışıyla, korkarım her şey daha iyi, daha güzel olacak, bugüne dek olmayanlar da olacak zannıyla evet diyenleri de aynı akıbet beklemekte!.. Sadece evet diyenleri olsa, ne halleri varsa görsünler, kendi düşen ağlamaz düşüncesiyle huzurlu olmak da mümkün değil. Çünkü akıbet hepimiz için söz konusu!.. Daha da önemlisi, ülke için!

İşin farklı ve ilginç yanı da ülkenin tümü ırmakta boğulmaya ramak durumda, çırpındıkça çırpınmakta ama yarısı farkında değil, yarısı farkında. Yarısı ırmaktan kurtulmak için hayır dedi, yarısı neye evet dediğini bile bilememekte.

Sonuçta da evet diyerek, kurtulduğunu, kurtulacağını sananlar da bunun daha da boğulmak olduğunu bilenler de ırmak kenarında tecavüze uğrayacak ama iş işten geçmiş olacak!

Perihan Reyhan Alkan