Türk Eğitim Derneği bu sene Güneydoğu Anadolu’ya bir gezi düzenledi. Bu gezi 10 ili kapsayan bir geziydi. Tarihi öneme sahip mekânlardan bazılarını içine alan bu gezi 7 gün sürdü. Grup üyeleri gezi sonunda yapılan değerlendirmelerde memnuniyetlerini özellikle zikrettiler. Sadece zaman yetersizliğinden şikâyetçiydiler. 

Tur ekibi sorumlusu Emin, Rehberimiz İmran ve kaptanımız Süleyman  grupla kısa sürede bütünleşiverdiler. Böylece bizler üç güzel insanla tanışmış olduk. Bir aile sıcaklığı içinde seyreden gezinin ne zaman başladığı ve ne zaman bittiği belli bile olmadı. 

Adana’dan başlayan gezi programı bir elips çizerek Antep’te son buldu. 

Nereler gezildi?: 

Adana: Eski Adana çarşısı, Sakıp Sabancı Camii, Taş köprü ve Seyhan nehri.

Mersin/Tarsus: Ashab-ı Kehf, Danyal Peygamber’in Türbesi, St. Paul kilisesi ve St. Paul kuyusu ve Şahmeran.

Antakya:  Arkeoloji Müzesi, St. Pierre Kilisesi, Habib-i Neccar camii, Asi nehri, Harbiye koruluğu ve Şelalesi ( Apollon’un gözyaşları) 

Gaziantep: Eski Antep Evleri (Bey mahallesi), Atatürk Anı Evi, Nakip Hamamı, Antep Kalesi, Orhun Anıtları, 14 Şehit Anıtı, Zincirli Bedesten, Tahmis kahvesi.

Şanlıurfa: Harran Evleri, Eyüp Peygamber’in Makamı,  İbrahim Peygamber’in Makamı, Eski Urfa çarşısı, Balıklı Göl, Sıra Gecesi’ne katılım, Eski Harran Üniversitesi, Harran Ovası, Atatürk barajı, Halfeti. Göbekli Tepe.

Mardin: Deyrulzaferan Manastırı, Kasımiye Medresesi, Mardin Ulu Cami, Mardin kalesi, Şehidiye Camii, Mardin Çarşısı, Midyat Devlet Konukevi, Yukarı Mezopotomya.

Batman: Batman petrol kuyuları,  Hasankeyf.

 

Diyarbakır: Diyarbakır Kalesi, 10 Kemerli Köprü, Diyarbakır Çarşısı, Diyarbakır Ulucamii. 

Adıyaman: Nemrut Dağı Milli Parkı, Cendere Köprüsü, Arsemia Antik Kenti, Karakuş Tümülüs’ü.

Gezi sonunda değerlendirme yaptık. Tek tek her grup üyesi görüşünü belirtti: Herkes memnundu geziden. Yukarı Mezopotamya’dan, Amik Ovası’ndan ve tarihi zenginliklerden bahsettiler. Şehirlerin planlı oluşundan ve yöre insanının zenginliğinden bahsettiler. Medyanın tanıttığı Güneydoğu Anadolu ile, kendi gözleriyle gördükleri Güneydoğu Anadolu’nun başka başka yerler olduğundan bahsettiler. Gezinin sağlıklı bir şekilde devam etmesi için hizmetlerini esirmeyen tur ekibinden memnuniyetlerini  ifade ettiler. Helallikler aldılar.   

 

Bu gezinin bir mağduru vardı. Asıl açıklama ondan geldi: Çocuğunun pasaportunu evde unuttuğu için, grupla birlikte uçamayan mağdur, daha sonraki uçakla arkamızdan Adana’ya geldi. Berlin’de başlayan aksilikler gezi süresince mağdurun peşini hiç bırakmamıştı. Gıda zehirlenmesi teşhisi konulan mağdur Mardin’de hastaneye yatmış. Mağdur,  gezinin önemini hastanede başından geçen bir olayla özetleyiverdi. Ünal Oğuz’dan bahsediyorum. 

İşte başından geçen o ibretlik olay: “ Beni, otelden hastaneye  yönlendirdiler, taksi ile gittim hastaneye. Evrakım eksik olduğu için hastane görevlisi beni hastaneye kabul etmedi. Taksi şoförü kendisinin sağlık karnesiyle muayene edilmemi teklif etti, görevli memur bu teklifi de kabul etmedi. Özel hastaneye yönlendirdi bizi. Özel hastanede zaman uzayınca, taksiciye, memnuniyetimi bildirdim ve artık işine girmesi gerektiğini söyledim. Taksicinin bana yaptığı insanlığı ve orada söylediği sözü hayatım boyu unutamam; işte bu söz gezinin önemini özetleyen bir sözdür. Bu söz insanımızın hassasiyetlerini kaybetmediğinin şahidi olan bir sözdür. “Kardeş, ben seni bu halinle hastanede bırakarak işime dönemem.” 

Rüştü Kam