0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Geçtiğimiz günlerde Belçika’da cezaevinde öldürülen Türk vatandaşı ile ilgili haber Türk medyasının siyaset ağırlıklı gündeminde ön sıralara çıktı. Charleroi kentinde çocuğunun velayeti ile ilgili olarak polisle tartıştığı için tutuklanan ve üç gardiyan tarafından işkence edilerek dövülen Mikail Tekin adlı yurttaşımız ırkçı Belçikalı gardiyanların elinde yaşamını yitirmişti. Cezaevi yönetimi durumu örtbas etmeye kalkıştı ve Mikail Tekin’in önce “yemek yerken boğularak”, sonra da “kalp krizinden” öldüğünü açıkladı. Ancak otopsi sonrası asıl ölüm nedeninin işkence ve dayak olduğu ortaya çıktı. Yani mızrağı çuvala sığdıramadılar.

Bu vahim olay karşısında acı ve hiddet duyan herkesin ırkçı şiddetin her nerede olursa olsun insanlığa karşı suç oluşturduğunu görmesi gerekir. İnsan onuruna sırf farklı bir ulusun veya dinin mensubu olunduğu için saygısızlık etmek, o onuru yok saymak ve yaşama hakkını elinden almak en ağır insanlık suçudur ve yine en ağır biçimde cezalandırılması gerekir. Bu suçu işleyenler devlet görevlisi ise maalesef devletler çoğu zaman bunlara arka çıkıyor ve telaşla örtbas etme çabasına girişiyorlar. Nitekim şüpheli konumundaki Belçikalı gardiyanlara da kendi yöneticilerinin sahip çıktığına ilişkin haberler var.

Bu türden, devlet görevlilerinin şimdilerde kullanılan deyimiyle “orantısız güç” kullanmaları güvenlik ve kamu düzeninden sorumlu kurumların çok dikkatle üzerinde durmaları gereken bir konudur. Türkiye’de de karakolda veya cezaevinde dövülen ve aldığı yaralar sonucunda ölen veya yaralanan birçok insan var. Cezaevi kameralarından televizyon ekranlarına taşınan ve işkence sonucu öldüğü anlaşılan bir tutuklu ile ilgili haberler henüz belleğimizden silinmedi. Daha yeni gösteri yürüyüşü sırasında gözüne polisin biber gazı sıktığı bir öğretmenin kör olduğu haberini okuduk gazetelerde. Bu gibi durumlarda sorumlu polis memurunun kim olduğunu bilmek bile mümkün değil! Böylesine suç işleyen sorumluların korunması ise o suçun onaylanması ve sonraki suçların da teşvikinden başka bir şey değil bence. Kısaca devletler korunmasız, zayıf ve kimseye bir zarara veremeyecek duruma gelmiş bireylere karşı daha müşfik ve insancıl davranılması için gerekli önlemleri almak zorundadırlar kanısındayım.

Gelelim Belçika’ya. Bu ülkenin hukuk düzeninde ciddi sorunlar olduğu anlaşılıyor. Diyeceksiniz ki, Türkiye’nin adalet sistemi çok mu iyi işliyor sanki! Doğrudur, bizim de çok ciddi sorunlarımız var. Son dönemde yaşananlar ortada. Ancak Belçika’nın başkenti Brüksel aynı zamanda Avrupa Birliği’nin de başkenti. Başka ülkelerdeki insan hakları konusunda attılar mı mangalda kül bırakmayanların kendi iç sorunlarına da aynı eleştirel gözle bakmaları gerekmiyor mu? Belki anımsarsınız, Türkiye’deki bazı siyasi davalara üzerinde cübbesiyle katılan ve “gözlemci” sıfatı takınan bir Belçikalı avukat vardı. Adını şimdi anımsamıyorum, ama gösterişli bir edayla demeçler verir, kısaca ulusça “haddimizi bildirirdi”. Gözümün önüne onun kibirli ve tepeden bakan yüzü geliyor. Şimdi ortaya çıksa da kendisine sorulsa: Belçika cezaevinde ölümle sonuçlanan bu işkence olayına nasıl bir yorum getirirdi acaba?

Dikkat etmemiz gereken bir noktayı vurgulamak istiyorum. İşlenen bu türden suçlar nerede olursa olsun, kimin tarafından işlenirse işlensin, bunlara mazeret gösterilemez. Aynı zamanda da suçun kişiselliği unutulmamalıdır. Suçu işlemişlerse söz konusu Belçikalı gardiyanlar hesap vermelidir. Demek istediğim, bu işler şu veya bu ülkenin, şu veya bu ulusun marifetidir demekten kaçınılmalıdır. Suçluyu koruyan devleti ise onu işte istediğimiz kadar eleştirebiliriz. Asıl bu korumacı tutum suçun işlendiği ülkeyi ve devletini eleştirilerin hedefi yapacaktır. Umarım cezaevinde yaşamını yitiren yurttaşımızı öldürdüğü var sayılan şüphelileri acemice korumaya kalkışan Belçikalı devlet yetkilileri bu durumun ayırdındadırlar.

Mikail Tekin’e Tanrıdan rahmet, kederli ailesine başsağlığı ve böyle trajik olayların yinelenmemesini diliyorum.

Dr. O. Can Ünver