daha renkli bir hal aldı. Gazeteci ve basın mensupları bir etkinlikten diğerine koşuyorlar. Okurlarına haberleri zamanında ulaştırmaya çalışıyorlar. Köşe yazarları belirli günlerin arkasından koşup yetişmeye çalışıyorlar.

Baharın müjdesi olan nevruzu kutladık, bu günlerde tam paskalya içinde bulunuyoruz. Çocuklarımız çok kültürlü bir ortamda yaşıyorlar. Nevruz ile paskalya bayramlarının aslında çok benzer tarafları var.

Ama bayramların en güzeli bir ülkeye yani Türkiye’ye nasip olmuştur. Çocuk Bayramı, yarının büyüklerine Mustafa Kemal Atatürk’ün hediyesidir. Bayramı kutlamaktan başka, çocuklara yapılacak en güzel Bayram Hediyesi kitaptır.

Yaz tatilini geçirdiğim Didim-Yeşilkent sitesinde, bilhassa Cumhuriyet Gazetesi okurları işçi çocuklarına kitap hediye etmeyi bir gelenek haline getirmişlerdir. Kendi çocuğunuz veya torununuz olması şart değil.

iltergh-05-03-a.jpgSevgili okurlarıma tanıtmak istediğim bu kitabı on yaşındaki torunuma bir akşam okudum. Hikâyeleri bitirmeden o akşam uyumadı.

Hikâyeler arasında yorumlarımızla birlikte iki büçük saatte okudum. Bir hikâye daha, bir hikâye daha diyerek devam ettik. Aslında uyuma zamanı idi.

Bu kitabı ilginç yapan bir çocuk yazarın kendi hayal ve gerçek dünyasını birleştirerek yansıtmasından kaynaklanıyor.

Onaltı hikâyenin sonunda yazar son bir sayfada onu nelerin mutlu ettiğini yazmış. Her insanı, her çocuğu mutlu eden şeyler değişiktir. En iyisi siz kitabı okuyacağınız çocuğa sorunuz ve kendinizi nelerin mutlu ettiğini söyleyiniz. Çocuk eğitim ve öğretiminde en az önem verilen konu duygu geliştirilmesi, duygularımızı analize etmeyi öğrenmektir.

Torunu anneannesine bu akşam seninle beraberim, gece sizde kalacağım, çok sevinçliyim, sen de seviniyor musun, diye sorarsa bu iyiye işarettir.

Kitapta en önemli bulduğum içeriklerden birisi hikâyelerde türk isimlerinin de geçmesidir. Sevgili okurlarım, çocuklarımızın eve getirdiği ders kitaplarına bakınız ve yayınevlerine bu noksanlığı yazınız. Bilhassa birinci sınıfta Ali, Gül gibi adlar almancada da aynı okunduğu için yazılmalıdır. Önel ve Anadolu yayınevleri bu konuya çok dikkat ediyorlar.

Elbette bu kitap yalnız öğretici değil, aynı zamanda çocuğun hoş vakit geçirmesini de sağlıyor.

Bir kaç hikâyenin konusu erkek çocukların en çok ilgilendikleri futbol. Futbol Maçı, Ya Hep Ya Hiç ve Koridor gibi.

Elbette kız çocuklarını da ilgilendiren macera ve polisiye hikâyeleri de var. Lisa ve At Hırsızı, Çocuk Hırsızı, Mücevher Hırsızı gibi.

Yenmek güzel ama yenilmeyi de öğrenmek zorunda çocuklarımız. Oyun deyip geçmemeliyiz, kaybedince tepine tepine bağıran, ağlayan çocukları birinci sınıf öğretmenleri iyi tanır.

Hayal kurmak yetenekleri geliştirir, sevmeyi öğretir. Problem çözümünde yol gösterir.

Bulutların arasında uçarken Çin’e varan bir çocuk Guanzhou’nun Sırrı’nı öğrendikten sonra rüya olduğunu anlar. Rüyalar hayal gücünü geliştirir, yaşadığı günlük hayata bağlantıları ve ayrıntıları geliştirir.

Tekerlekli Sandalyeli Moritz hikâyesinde özürlü insanlara karşı vurdum duymaz olmamayı, çevremize bakıp yeri gelince yardımlaşmayı öğretiyor.

Çocukların korkularını yenmesi Koridor, Blitzi Kayboldu hikâyelerinde dile getirilmiş.

Büyük anne, büyük baba yatak odasının yarısını torunları için ayırması, oyuncaklarla süslemesi hem torunlar gelince oynamasına, hem de bilinç altında çocukların korkusuna iyi gelir. Anne babama birşey olursa korkusu, konuşulmayan bir korkudur. Çocuklara yedek ikinci bir evleri olduğu duygusu verilmelidir.

Can ve Heinz Savaşta hikâyesinde barış unutulmamış. “Eve varır varmaz yaşadıklarını annelerine anlattılar. Ama onlar inanmadılar.” Yetişkinlerin hayal güçleri körleşmiştir, bu sebeble inanmazlar elbette.

Hikâyelere uygun resimler renk ve seçim olarak çok etkileyici. Corinna Nickel o kadar güzel resimlemiş ki, okurken çocukların mutlaka dikkatini çekiniz. Kim bilir, kitap okuduğunuz çocuk yarının en büyük ressamı olabilir.

iltergh-05-03-b.jpgKitabın yazarı Henri Sinan Sorgeç 12 Ocak 1995 Berlin’de doğdu. İyi ki doğmuş, yoksa beni kim böyle mutlu edecekti, Kentimizin hatta herhalde tüm Almanya’nın en genç yazarı. Kitabın basıldığı yıl henüz onüç yaşındaydı. Okumayı çok seviyor. Şu günlerde müzikle de uğraştığını, gitar çaldığını duydum, o da çok güzel.

Henri’nın babası Almanya’da tahsilini yaptığı ve annesinin anadili almanca olduğu için evde iki dilli büyüyor. Hatta üçüncü dil olarak ingilizce dünya dili var, bütün çocuklar böyle şanslı değil.

Sevgili anne babalar, evde hangi dili iyi biliyorsanız o dilde çocuğunuzla konuşun. Çocukların öğrendikleri yanlışı düzeltmek öğretmenler için, yeniden dil öğretmekten çok daha zordur.

Kitapları çok sevdiği için daha yedi yaşında yazmaya başlıyor. İkinci sınıftan altıncı sınıfa kadar gittiği Brandenburg, Freinet İlkokulu’nda yazma yeteneği öğretmenleri tarafından çok desteklendi. Yazdığı hikâyelerini diğer yazarlarla birlikte tanıtma ve okuma fırsatı verildi. Şu anda Lilienthal Lise’si onuncu sınıf öğrencisidir.

Sevgili Henri Sinan, seni mutlu eden şeyleri okurlarım biraz merakta kalsınlar. En iyisi kendileri okusunlar. Ama beni en çok mutlu eden şey, böyle harika çocuklarımızı tanıtmak. Böylece diğerlerine güzel örnekler vererek faydalı olmaktır.

Almanya’da Türkiye’den daha çok iyi örneklere, harika yeteneklere ihtiyacımız var. Zira alman basın ve medyasında başarılı türklere çok kısa veya hiç yer verilmiyor. Tam tersine türk toplumu ve fertleri ancak haber negatif olursa konu oluyor. Alman basınında Türkiye de bir felâket olursa gündeme geliyor, Elazığ depremi gibi.

Sevgili Henri, başarılarının devamını diliyorum. Tanrı seni kazadan, beladan ve nazardan korusun.

Sevgili okurlarım, hemen tavsiye ettiğim bu kitabı Çocuk Bayramı’ndan önce tedarik edip, en yakınınızdaki çocuğa hediye etmenizi diliyorum.

Hoşça Kalın!

 

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen

 

 

Kaynak ve tavsiye kitabı:

Henri Sinan’ın Hikâyeleri (almanca-türkçe)

Hitit Verlag Berlin, 2008

ISBN: 978-3-924423-64-3

www.hitit-verlag.de

Bakınız:

Nevruz ve Paskalya yazım,

Arşiv www.ha-ber.com

Not:

Kitap hediye etmek veya bağış için bakınız Köy Kütüphaneleri yazım Arşiv www.ha-ber.com