CANANIM

Bir selam gönderdim yanık bağrımdan
Duymadın feryadım nazlı cananım
Tutuşmuş yüreğim sevda narımdan
Bilmedin kıymetim nazlı cananım

Bilmezdim sevdayı çoraktı ruhum
Sen çıktın karşıma arttı umudum
Kendince sevdalı garip bir kuldum
Küçümser bir nazar kıldı cananım

Yıllara sığmadı özlem ateşim
Ruhumu kararttın sendin güneşim
Olmadı cihanda nazlı bir eşim
Özlemim mahşere kaldı cananım

Gencecik fidanken göçüp kocadım
Vuslatın uğruna ömrüm harcadım
Son pişmanlık boşmuş çok geç anladım
Böğrüme ellerim saldı cananım

Ders olmadı bana sendeki inat
Kış ettin baharım bende kabahat
Mevsimler hep aynı geçti bu hayat
Gamzende nazarım soldu cananım

Alnıma yazıydı sazıma mızrap
Onsuz her aldığım nefes ızdırap
Kavlim kararımdı şahidim ya Rab
Ufkuma açılan yoldu cananım

Cemalin görmedim öyle bir yârdı
Medet ya hu dedim bedenim sardı
Bir nefes üfledim ta Hakk’a vardı
Tek sevdiğim kendi bildi cananım

Sanma ki Melanî yalnız kalacak
Kemale erince dünyam dolacak
Bir tutam ot bile gülşen olacak
Tutam tutam saçın yoldu cananım

Tahsin MELAN