GENÇLİK GELECEK!

Genç kuşaklar artık sadece mevcut iktidardan, aynı zamanda mevcut muhalefetten de farklı bir gelecek tahayyül ediyor. Gençlik; inançlara, kimliklere, yaşam tarzlarına hapsolmuş klasik siyaset kalıplarından çıkıyor. Onlar için mesele artık sadece iktidarın el değiştirmesi değil; adil, özgür, hak, hukuk adaletin herkes için eşit  toplumsal bir yapının kurulmasını hedefliyor.  Din, dil, ırk, mezhep fark etmeksizin herkesin aynı haklara sahip olduğu geleceği tasarlıyorlar.

Gençler, çok dilli, çok kültürlü bir dünyada yaşıyor. Yalnızca sosyal medyada değil; dünya basınını, küresel gelişmeleri,  ekonomik, politik dönüşümleri yakından takip ediyorlar. Bütün bunlardan yola çıkarak;  yöneticilerin kendilerinin çok gerisinde olduklarına vurgu yapıyorlar.

Bu yüksek farkındalığa rağmen, gençlerin büyük çoğunluğu hükümet ve muhalefetin eğitim ve iş alanında politikalar geliştiremediğinden muzdaripler. Eğitimin niteliği ile piyasanın beklentileri arasındaki uçurumun taşıdığı umutsuzluğu kırarak umut yeşertiyorlar.

Mesleki eğitim ve çıraklık, yıllardır ihmal edilen ve gençlerin potansiyelini boğan bir alan. Oysa gençler sadece “akademik eğitim” değil, aynı zamanda “üreten” bireyler olmak istiyorlar. Çıraklık sistemi hâlâ bilim dışı yürütülüyor; oysa bugünün gençliği yaratıcı, teknolojiye yatkın, analitik düşünen bireyler. Eğitim sisteminde hâlâ sınav odaklı ezber anlayışın, mülakatın kaldırılmasını istiyorlar.

Bilimsel, parasız,  özerk  eğitim

İşsizlik oranlarının en yüksek olduğu yaş grubu gençler. Bir yanda üniversite mezunu olup yıllarca iş bulamayanlar, diğer yanda erken yaşta üretime katılmak isteyen ama doğru eğitim ve destek bulamayanlar var. Gençler, ne yazık ki sistemin dışına itilmiş durumda. Bu noktada, devletin ve muhalefetin rolü yalnızca istihdam vaadiyle sınırlı kalamaz; üretim biçimlerinin, eğitim modellerinin ve meslek anlayışının kökten sorgulanması gerekiyor.

Tüm bu tabloya rağmen gençlik geri çekilmiyor. Aksine, dijital platformlarda kendini ifade ediyor, yeni iş modelleri geliştiriyor, kolektif üretim ağları kuruyor. Kendi ortak değerleri üzerinden örgütlenmelerini sürdürüyorlar.

Irkçı, gerici, siyasal dinci ayrışmaya hayır!

Bugünün genç kuşağı artık muhafazakâr-laik, Türk-Kürt gibi yapay ayrımları geride bırakarak, her inançtan, ulustan, milliyetten gençler özgürlükçü, çevre faktörleri gözetilerek teknolojik, sosyal devlet hedefliyorlar.

Nisan ayı içindeki Saraçhane mitinglerinde çoğunluğunu oluşturan gençler yaratıcı sloganlar, pankartlarla taleplerini alanlara taşırken, 2025 1 Mayıs’ına damgalarını vurdular.

Emek Partisi, TİP,TKP ve sendika kortejlerinin en önünde yürüyen, kolektif organizasyonun gözle görüldüğü coşkularıyla gençler çoğunlukta olup, kendi sosyal, siyasal talepleriyle meydanlardaydılar.   Gençler, kimlik siyasetinden çok  adaletsizliğe odaklanan, yeni nesil, mücadele yönteminin zeminini emek ve eşitlik temelinde kuruyorlar.

Gençlik içinde otuzlu yaşlara dayanan kuşağa; milliyetçi, muhafazakar, liberal, ulusal, demokrat partiler siyasi bilinç taşıyamadılar. Gençliğin dünya görüşünün oldukça gerisinde kaldılar. Gençlik Türkiye’de süre gelen geleneksel parti anlayışını ve partiler yasasını red ediyor.  

Genç kuşak, yalnızca siyasetin değil, eğitimin, iş hayatının, doğanın, çevrenin…, toplumsal değerlerin de dönüşümünü talep ediyor. Bu temelde olgunlaşmış örgütlü güç olma yolundalar.  

Ne klasik partilere ne de geleneksel liderlere bağlı değiller. Kendine özgü, bilimsel, özgürlükçü,  dayanışmacı, çoğulcu, eşitlik, adalet talebiyle büyüyen bir gençlik hareketi.

Bu kuşak  yeni bir Türkiye’yi kimseden  istemiyor; kendi geleceklerini kurmak için kendi bilgi ve becerilerini harmanlayarak çoğalıyorlar.

Milliyetçi, ırkçı, ulusalcı, muhafazakar, liberal, popülist söylemlerden etkilenmeyecek kadar bilgili, bütün bunları bertaraf edecek kadar  ilgililer.

Direnç ve inançla ilerledikleri yolda   yoldaşlar katılımıyla çoğalıyorlar.

Hadi hayırlısı…