0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Vatandaşının cebine göz diken devlet olur mu?

Olur, olur hem de bal gibi olur. Nasıl olsa biz enayiyiz yolunan kaz gibi gıkımız çıkmaz. Çıksa da gırtlağımıza dayarlar bıçağı, sustururlar. Bir de nankörlükle suçlarlar.

Türkiye’den geleceğim. Araba ile. Araştırdım ettim hiçbir ülke sınırında virüs için test raporu istemiyorlar. Amma ve lakin bizim gümrük çıkışımızda mecburî imiş. Test belgesi yoksa çıkış izni verilmiyormuş. Çünkü “elin gâvurları” kapılarından sokmazlarmış. Yani bizim iyiliğimiz için, oralarda rezil olmamamız içinmiş. Meğer devletimiz bizi düşünüyormuş.(!) Bu durumda ya bizim gümrük kapımızda saatlerce sıraya girecek test yaptıracakmışız ve yine saatlerce sonucunu bekleyecek, rezil olacakmışız ya da 48 saatliğine bir yerlerden rapor alma kaygısıyla debelenecekmişiz. Bize ikinci şık daha uygun geldi. Bana kalsa hiç yaptırmaz bastırır giderim ama bu sene yanımda eşim var ve inadına kuralcı. “Alalım da alalım!” diye başımın etini yedi. Elin kapılarında rezil olmaktan korkuyor garibim. Oysa ben yıllardır yalnız gidip geliyorum ve şerbetliyim yaşanacaklara.

İzmir Yeni Foça’da oturuyorum. Aldığımız duyumlara göre İzmir havaalanında test yapılıyormuş. Yaklaşık 100 km gittik. Evet, yaptırdık; kişi başı 250 lira ve tekrar 100km yol yapıp eve döndük. Sonuç bekliyoruz ve saatle yarışacağız. Dedim ya, test geçerlilik süresi 48 saatmiş. O süre içerisinde Almanya sınırlarından içeri girmeliymişiz.

Nihayet yaklaşık 5 saat sonra sonuç geldi. Haliyle olumsuz, bir sorun yok.  Çıktık yola. Gece yarısı Kapıkuleye ulaştık. İlk kapıdan geçerken “Rapor aldınız mı?” diye sordular. “Evet” dedik, telefonumuza gelen elektronik belgeyi görmesi için eline verdik.  Küçük ekranı göz ucuyla inceledi ve “Tamam geçin.” dedi. Kesinlikle incelemediğine adım kadar eminim. Arka arkaya iki belge varken tek görüntüde nasıl ikisini de inceledi bu adam? Müneccim olmalı…

Düştük yola. Bakalım “elin gâvuru” denen gümrüklerde başımıza neler gelecekti… Bulgarların umurunda bile değildi. Geçtik. Sırplara geldik. Allah, Allah adamlar orda da rapor falan sormuyor. Arabayı kontrol etmek istedi. Kapıyı açınca girişteki çiçekleri gördü. “Yasak” diyerek onlara el koydular. Yani olan eşimin 3-4 saksısına oldu. Meğer çiçekler bu lanet virüsü taşıyormuş.(!) “Ya hu be adam çiçekle, saksıyla derdin ne sen esas bize bak. Virüs varsa bizde vardır. Sorsana test yaptırdınız mı?” diye? Hiç oralı değiller. Yola devam… Macar kapısındayız. Telefon elimizde rapor sorarlarsa hemen göğsümüzü gere gere belgeyi göstereceğiz. O da ne? Onların da umurunda değil. Oradan da geçtik. Hayretler içindeyiz. Fakat mutlaka Avusturya girişinde bakarlar diye devam ediyoruz. Nihayet oradayız. Adam kimliğimize bakıp “Buyrun geçin.” demez mi?

Ulan ben bu raporu almak için 500 lira ödedim. Biriniz bari bakın ya hu? Yok efendim bakan yok, millet vekili de yok. Şimdi bu belgeleri cebime mi sokayım yoksa beni bunu yaptırmaya zorlayanların cebine mi sokayım? Ne yapacağımı bilemiyorum. Sinirden patlıyorum. Üstelik arabamda bir sorun var ki yollarda kaldık kalacağız, öylesine dardayız, bunaldık.

“Neyse” dedik yola ve zamanla yarışa devam. Bu defa kesinlikle muradımıza(!) ereceğiz diye umutlanıyoruz. Mutlaka Almanya girişinde bakacaklar ve 200km gidiş gelişime ve 500 lira ödediğime değecek diyoruz. Derken giriş o giriş. Bastır geç. Ne arayan ne soran var. Üstelik “elin gâvuru” girişte 2-3 noktada test merkezi kurmuş ve söylenene göre de gönüllülük anlayışı içerisinde ister yaptır, ister yaptırma… Hemi de yine söylenenlere göre bedavaymış. Bu kadar da enayilik(!) olur mu anlamıyorum. Belki 10€ bilemiyorum.. “Elin gâvurunun” günahını almak istemiyorum. Çünkü ben test yaptırmadım. Elimde kapı gibi test sonuçları var. Bana 2500km boyunca yetti de arttı. Üstelik öyle bedavaya falan değil 2 kişi için 500 lira. 4 kişili bir aile için 1000 lira. İşe bakar mısınız?

Sonuç ne dersiniz? Ben demeyeceğim. Hesabınız güçlüyse siz sonuca ulaşabilirsiniz. Günde o kapıdan sağmal inek görünümünde bizim gibi kaç yolcu geçiyor dersiniz? Varın gerisini siz düşünün.

Şimdi çok merak ediyorum “elin gâvuru” mu “gâvur” yoksa…

Zehir zıkkım olsun.