4

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sömüreceğin insanları bu duruma alıştırman lazım. İlk aşama, ekmeği nimet olarak göstermeyle başlar.

Yere ekmek kırıntısı düşse alacaksın, üç kere öpüp başına koyup kenara koyacaksın ve çok kirlenmedi ise yiyeceksin. Ekmek adamı çarpar!

Sen fakirsin ya, bünyeni ve beynini ekmeğin “nimet “olduğuna inandıracaklar.

Bu saygıyı pirzola ya da biftek için gösterse, sen et yemediğine uyanacaksın.

Mesele fakiri ekmeğe değer veren şekle sokmak.

Ete, peynire, balığa bu saygı öğretilseydi fakir çoktan isyan etmişti.

Ekmek ney?

Bir kilo iyisinden pirzolaya, 100 kilo ekmek alırsın.

Zengin doktora gitse, önce ekmeği siler hayatından.

Faydası olmayan, çok yersen zararlı bir besin kaynağıdır fakat insanı tok tutar.

İçine yeşil soğan dür, bıçakla biraz peynir sür yemeye doyamazsın. Biraz margarin, üzerine toz şeker serp işte bir öğünü daha atlattın.

Aç olduğumuzu anlamamamız için fakire yemesini tavsiye ettiğimiz, kırıntısı bile araya gitmesin dediğimiz birde kutsal sayıp “Nimet “gözüyle baktırdığımız dünyada en çok bulunan buğday tanesinin unundan yapılmış bir yiyecek!

Buğday üretilmese “Kıtlık “olur diye anlatılır.

Ulan, kime kıtlık?

Fakireeeeee…

Zengin zaten etle besleniyor. Ekmek hiç olmasa ne olur?

Fakire nimettir ekmek, zenginin ki et.

Sanki başka Allahların yarattığı birbirinden farklı iki nesil.

Ekmekten nimet olmaz diyebilirsen, ekonomik adaletsizliği de görmeye başlarsın.

Her şeyin en ucuzunu kullanıyorsun ya hayatta, ekmekte yiyeceklerin en ucuzu.

Senin ki din değil, fakirlikten ibadet!

Sadece ekmeğe şükretmeyi öğretiler hayatta. Karın tokluğuna bir hayat, ekmeğe şükretme kölelik düzeninden kalma şeylerdir.

Firavun kölelerine bundan iyi bakıyordu.

Modern köleler de bir dilim ekmeğe şükrederek fakirliğini saklıyor.

“Kefenin cebi yok “aldatmacasını öğretmişler fakire, para olsa da herkes aç gidecek zannediyor.

Zengin ölünce “vefat “etti aramızdan ayrıldı diyorlar 7 sülalesine mal bırakmış bir şekilde, sen ölünce “Rahmetli “oluyorsun aç karnına ve beş parasız bıraktığın çocukların gözünde.

Fakir yaşarken kime rahmet etmiş ki “rahmetli” olacak!

Geçin bu ayakları, et yiyin pirzolaya nimet gözüyle bakın.

Hadis bile zengini fakiri ayırır:

“Kimin evlenmeye gücü yeterse evlensin. Çünkü evlenmek, gözü harama bakmaktan daha fazla korur, iffeti de daha fazla muhafaza eder.”

Sıra fakire gelince:

“Evlenmeye gücü yetmeyen kimse ise oruç tutsun. Çünkü oruç insanın şehvetini kırar.”

Paranız varsa dört hanıma kadar hakkınız var, öğle yemeğinde pirzola nimet sayılır.

Fakirsen yıl boyu oruç tut ki azmayasın.

Ekmeğe şükretmeni istememizin sebebi de bu!

Et isteyip, “azmayasın”.!

…

Ender Özerdem