0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

NAZIM HİKMET, İRİNA BELOKONEWA STEPAN HERMLİN VE BEN

Nazım Hikmetin anısına

Doğu Almanya’nın en eski anten firmalarının birinde işe başlamıştım, işi aldıklarında beni arıyorlar, işin olduğu yere gidip arızayı tespit ediyorum veya montaj yapıyordum. 

Bir gün yine çalıştığım firmadan telefon geldi bana bir adres yolladılar gidip bir bakar mısın dendi, verilen adrese gidip zile bastım, yaşlı bir bayan kapıyı açtı, kendimi tanıttım.

 Buyur etti. Ev kocaman bir villa arka tarafta bahçe kısmında oturuyorum, televizyonum çalışmıyor dedi, bir bakalım dedim oturduğu kısma geçtik. Evin içerisi kitap dolu bir dolabın üzerinde de Bir kişiyle Nazım Hikmetin resmi. Şaşırmıştım Nazım Hikmetin resmini görünce yaşlı kadına sordum bu Nazım Hikmet değil mi diye sordum?
Kadında şaşırmıştı !! Sen Nazımı tanıyor musun dedi? Nazım`ı kim tanımaz dedim, yok yeni nesil pek tanımaz dedi ve ekledi.

 Nazım Hikmet benim iyi arkadaşımdı. İçim içime sığmıyor meraktan çatlayacak gibiyim. Hakk beni tarih kokan bir yere getirmiş, Nazım Hikmet`in bir arkadaşıyla sohbet ediyordum. 

Gel otur kahve içer misin dedi. Tabi içerim dedim, yaşlı kadında anılarını tazeleyip sohbet etmek istiyordu. Resmi dolabın üzerinden aldı oturduğumuz masanın üzerine koydu. Kahveleri getirip, karşıma oturdu, başladı anlatmaya. Benim eşim Yazar çevirmen, şair Stepan Hermlin dedi. Cehaletime verin tanımıyorum dedim. normal tanımaman dedi, ben de İrena Belokonewa dedi.

Ben Rus’um diye ekledi. Eşim 1915 doğumlu Nazım Moskova’da yaşarken tanıştık eşimle iyi arkadaş oldular, biz Berlin’e taşındığımızda bir konferans için Nazım Berlin’e gelmişti bizde ziyaretine gittik, sene zannedersem (Eylül 1961) salon tıklım tıklım.
Bir ayrıntıyı atlamışlar veya bir şey olmuş, Konuşmasını çevirecek kimse yok, Nazım salona dönerek Türkçe konuşan var mı diye sordu? çıt yoktu, kendisi de Almanca bilmiyor, bana dönüp Irina gel buraya ben Rusça konuşacağım sen Almancaya çevir dedi heyecanlandım ” eşimin desteğiyle o gün Nazımın konuşmasını Rusçadan Almancaya ben çevirdim dedi. 

Kahveler yudumlanıyor sohbet iyice koyulaştı, ben tamirat için geldiğim evde Nazım Hikmet`in en iyi arkadaşlarından biriyle sohbet ediyordum. 

Sohbetimiz iki saat kadar sürdü bana şiirlerini gösterdi, eşinden bahsetti savaş yılarını anlatı, ben dinledikçe gözleri doluyordu, ben o gün anten tamiratı için gittiğim o evden hiçbir şey yapmadan geri döndüm. Bu tarihi tanığı bazı gazeteci arkadaşlarıma da anlatım. 

Nazım Hikmet’ ölümünün 54 ‘üncü yılında saygıyla anıyorum.

Ali Sönmez