Uluslararası güç Ortadoğu’da cetveli eline aldı. Yeniden çizilmek istenen haritada, harita mühendislerinin başında ABD Başkanı var.

Sağ kolu görevini İsrail’e verdi.

Sol tarafına kimi alacağına tam karar verdiği söylenemez. Ama; aklında Türkiye Cumhurbaşkanının olduğunu bilmek için çok da akıllı olmamız gerekmiyor.

Ortadoğu haritasını çizerken Türkiye’yi de bu işin mühendisleri arasına almak istedikleri gün gibi ortada.

Son yıllarda içinde bulunduğu durumdan çıkış yolları arayan Türkiye’deki yönetimin başının bunu fırsata çevirmek isteyeceği de ortada.

ABD; Türkiye’yi Suriye’den başladığı Ortadoğu’yu ele geçirme planının da kullanmakta kararlı.

Son yapılan; „Ben onu severim. Onun da beni sevdiğini bilirim. “yönünde yapılan açıklamalar tam da bunun kanıtıdır.

Çünkü; ABD, 19 Mart darbe girişiminin ardından tarihinin en büyük sosyoekonomik buhranını yaşayan Saray yönetiminin elinin mahkûm olduğunu çok iyi biliyor.

Ülkeyi Beştepe’deki sarayından tek başına yöneten; 23 yıldan bu yana, hiç olmadığı kadar zorda… 19 Marttan bu yana, halkın yükselen başkaldırısı ve direnişi ülkenin ana ve ara yönlerinde, her metrekaresinde, korkmadan, susmadan sürdürülüyor.

Bu cendereden nasıl çıkacağının hesabı içinde olan Saray; dış siyasette de bir kanal arayışında. Son bir hafta içerisinde ise tutunacak bir dal arayışında.

ABD ve İsrail görüşmelerine de yansıyan Ortadoğu denklemi yeni bir aşamaya geçiyor.

Saray’ın ülke üstündeki etkinliğini sürdürme güçlüğü, onu bu alanda da destek arayışına zorluyor.

Bir yandan DEM PARTİ ve İmralı üzerinde çalışırken, ABD’nin Ortadoğu planlarının uygulayıcılarından biri olmak görüntüsü vermesi de bundandır.

ABD ya da AB Saray’a can simidi olurlar mı?

Saray; küçük bir kan sülüğü azınlığı büyütürken halkın çok büyük bir kesiminin derin yoksulluk çukurunda olması evdeki hesabı çarşıya da uydurmaya yetecek mi?

Saray’ın ve küçük ortağının başları, muhalefeti yargı sopasıyla bastırmaya çalışmalarına karşı halkın güçlü başkaldırısı ve direnişi karşısında iki ellerinin arasında, neyi, nasıl yapmaları gerektiğinin hesabındalar.

Doluya koyuyorlar, almıyor. Boşa koyuyorlar, dolmuyor…

Ne yapsalar ne etseler bu başkaldırı ve bu direniş hız kesmiyor.

Geri adım atmayı da içlerine sindiremiyorlar.

İki ucu da pisli ellerindeki deyneğin.

Özellikle de gençlerin; „Bu daha başlangıç! Direnişe devam! “kararlılığı yenilgi düşüncesine bırakıyor gibi yerini.

Bu başkaldırı, bu direniş; anayasaldır. Haktır. Haklıdır.

Bu; anayasal, haklı ve kararlı savaşım; siyasal İslamcı köhne yönetimi korkutuyor.

Eşit haklar için başkaldırıdır bu başkaldırı.

ABD’nin ve Saray’ın Türkiye’nin bu Ortadoğu üstündeki bu oyunu, bu planı değerlendirmeleri, nasıl bir oyun planı olması üstünedir.

Saray’dakinin, ABD’nin kotardığı, BOP ‘un Eşbaşkanı olduğunu kendi ağzından öğrendi halkımız.

Partisi; ABD’nin Büyük Ortadoğu Projesi’nin parçası olarak bir ABD tasarımıdır.

Bunun böyle olduğunu da biliyor artık halkımız.

Bugün gelinen aşamada, merkezin Suriye olduğu yeni bir sonuç üstünde çalışılıyor.

Üstüne çalışılan plana göre; ABD ve İsrail, Suriye üzerinden İran’ı kuşatacaklar.

Bu plan; dünyayı üçüncü bir savaşın eşiğine kadar getirdi.

ABD ve İsrail Türkiye’yi de bu planın içine almanın hesabındalar.

ABD Başkanı Saray’ın elinin ne denli güçsüz olduğunu biliyor.

Bu bilinçle her fırsatta ve açık açık, Saray’ı ve partisini pohpohluyor…

Ancak; halkımızın bardağın taştığının farkında olduğunu unutuyorlar bu hesaplarını yaparken.

Halkın „Artık yeter! “başkaldırısının evdeki hesabı çarşıya benzetmeyeceğini unutuyorlar, görmezden geliyorlar.

DEM PARTİ’nin desteğini alarak tutturmaya çalışıyorlar bu hesaplarını.

DEM PARTİ’nin tarihten ders almadığı gibi bir görüntü var ortada.

Ders almış olsalardı, tarihin yinelenmesi oyununa gelmezlerdi.

Halkın bu anayasal, haklı ve kararlı direnişi, bu yaşananlar ABD – İsrail ve Saray’ın oyununu bozar mı?

Neden olmasın?