Böyle bir ortamda, bugün Pazar, şezlonga uzanıp gözlerim kapalı Yeşilkent’i dinliyorum. Bunu yapabilmeyi bir sanat olarak kabul ediyorum. Yeşilkent Didim’de ada gibi kalmış bir cennet adeta. Sonbahar kendine göre güzelliğini göstermeye başladı. Bahçelerdeki sıcak Temmuz-Ağustos aylarını atlatmayı başaran bitkilerimizi bol bol sulayarak onlara teşekkür ediyoruz.

Akşamüzeri sevgili Zeytin Ağacımı ziyaret ettim. Çoktandır ilk defa kimse yoktu. Çok güzel doğal plaj olduğu için çok seviliyor. Ağacın gölgesine oturdum ve dinledim. Şiir yazılacak, manzara resmedilecek, dalgaların sesi eşliğinde şarkılar bestelenecek doğal bir ortam.

Kalp gözümü açtım, bütün sevdiğim insanları, fikirdaşlarımı düşündüm. Yas tutanlara ve tutuklu olanlara sabırlar diledim. Plajda banklarda oturan deniz arkadaşlarım yürüyüşümde ne yaptığımı soruyorlar. Çevre sevdalıları ile konuşuyorum, onların hikâyelerini dinliyorum. Otuz senedir aynı plajda güneşlenip, denize giren, ama çevresinde ne olduğuna bakmayan komşularım arasında emekli öğretmenler dahi var. Merak etmeyen öğretmen, öğrencilere ne öğretir? Komşu sitesinde marketin sahibi hanım: “Okuyan bir toplum olsaydık, böyle olmazdık,” diyor ve özetliyor konuşmamızı. Genelleme haklı da olsanız, sizi bu konuda haksız duruma düşürür, diye cevap veriyorum. Türkiye’de okuyan, düşünen hele hele başka düşünen hiç istenmiyor. Bizim sitedeki market sahibi bir tek sen Didim gazetesi istiyorsun, diye bana kızarak cevap veriyor. İngilizce gazeteleri görülecek şekilde sergiliyor. Herhalde istediği fiyata satıyor, ondan iyi kazanıyor.

(c) İlter Gözkaya – Holzhey

 

İçimi döküyorum, sevgili yazar arkadaşlarım www.ha-ber.com’bizim sanal gazetesi yapan okurlarıyla, onların yorumlarıyla bütünleşmemizdir. Bu nedenle Güler-Ayşe öğretmenin çığlığına kulak verelim. Ben kendisine İstanbul’da Kadıköy Belediyesi ile ilişki kurmasını önerdim. Berlin’de Kadıköy-Kreuzberg Kardeşkent derneğinden öğretmen arkadaşlar ilişki kurabilir. Gözden kaçıran okurlar için tekrar hatırlatayım. İstanbul’dan bu emekli öğretmenin Türk alman dostluğunda yapmak istedikleri ve bazı önemli sözleri var.

Yorumlarıyla köşe yazılarını tamamlayarak, nesnel eleştirileriyle düşünce dünyamızı zenginleştiren Mustafa Alsancak Bey, yorumlarınıza devam ediniz.

 

İsviçre’de yaşayan Didim’de yaz tatilini geçiren bir okur önce yorumlara bakıyorum, ona göre okumaya devam ediyorum, diyor.

Yorum yazanların hepsine teşekkür ediyorum.

Elbette benim köşe yazılarıma yorum yazarak beni güçlendirenlere ayrıca şükranlarımı sunuyorum.

İzin verirseniz, kısa zamanda genç yaşında Eyalet Bakanlığı’na ulaşmış kızımız Bilkay Öney’e yazdığım şu mektubu sizlerle paylaşmak istiyorum. Sevgili Bilkay, öğrencim olarak kısa zamanda ulaştığın başarıya, ikinci nesle örnek olduğun için çok seviniyorum.

Daha çok genç ve deneyimsiz olduğun halde bazı hemşehrilerin öğrenmen için sana zaman tanımıyorlar, buna çok üzülüyorum. Son günlerde okuduğum aşağıdaki hikâyeyi aklımda kaldığı şekilde yazıyorum. Hangi kitapta okuduğumu bulamadım. Cehennemde her ülkenin halkı için görevli bir ızbandut var, o sırayla yanan ateşin içine günah işleyen insanları itiyor.

Ama Türklerde böyle bir ejderha yok. Neden, diye sorunca, verilen cevap şöyle: “Onlar birbirlerini ateş çukurunun içine çekerler, ızbanduta gerek yok.”

Canım kızım, hata yapmayan bir tek insan vardır, o da hiçbir şey yapmayandır. Yolun açık olsun.

Seni yüreğimde özlemle sımsıcak kucaklıyorum. Tüm www.ha-ber.com ailesine, yazarları, yayın yönetmeni, çalışanları ve elbette okurlarına ve ayrıca sözlü veya yazılı yorum yapanlara candan selam ve sevgiler.

 

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen 

 

 

Not:

Bu yazımı bitirdikten sonra acı haberi okudum. Hıdır Ali Bingöl’ün son yazısı Yalnız Ağaç adeta ölümünü haber veriyor.

Hepimizin başı sağolsun. Ailesine, ha-ber.com ailemize ve tüm dostlarına sabırlar diliyorum.