Bir tutam hiçlikle geçti baharım
Ömrüm boşa gitmiş buna yanarım
Kendi halimden çok sana ağlarım
El için tutuşup yanma ey gönül
Gördüğün nedir ki bak geleceğe
Çare yok bilesin ölümsüzlüğe
Bir sevda uğruna geçen gençliğe
Ah edip sızlanıp yanma ey gönül
Giden dönmez geri sen de bilirsin
Bu ömrü anlamsız heba edersin
Dolu dizgin koşar sona gidersin
Boşa geri bakıp yanma ey gönül
Ayrılık şerbetin tadıp içmeden
Gök ekin misali erken göçmeden
Git sevdiceğine vakit geçmeden
Yapayalnız kalıp yanma ey gönül
Kalem saran eller sarmaz olunca
Söz derleyen diller dermez olunca
Işıldayan gözler görmez olunca
Nedâmet getirip yanma ey gönül
Karanlığa kızıp küsme ışığa
Gayretin ne ise gelir kaşığa
Hor görüp sevdasın gülme aşığa
Sevdaya bulanıp yanma ey gönül
Ellerini açıp boynun bükersin
Mevla vermez ise boşa beklersin
İsyana başlama hepten bitersin
Gaflete bürünüp yanma ey gönül
Mirasın dürüstlük ve ahlâk olsun
Seni anarlarken rahmetin olsun
Yıllar geçse bile kıymetin olsun
Yokluğa gark olup yanma ey gönül
Melanîler çoktur sanma bir sensin
Bu elem kederi toptan çekersin
Elbet bir gün olur sen de gülersin
Bu kadar dellenip yanma ey gönül
Tahsin MELAN
ALMANYA
14 dakika önceEKONOMİ
31 dakika önceGÜNCEL
1 saat önceDÜNYA
1 saat önceGÜNCEL
1 saat önceGÜNCEL
1 saat önceGÜNCEL
3 saat önce