Kötü haber çabuk ulaşır, derler, öyle oldu. Emekli yaz tatilimi geçirdiğim Didim-Yeşilkent sitesinde dönülmez yola, bu dünyadan vedalaştığını öğrendim.
Her gün Belediye vefat edenleri, cenaze törenlerini anons ediyor. Tanımadığın insan ile, tanıdığın insanın ölüm haberini almak başka algılanıyor.
Sana manevi anne diyen öğrencin Feray Sökmen yüz kitabında haberi yazarak bildirdi. Öğretmenler öğrencilerinin yüreğinde, öğrendiği bilgilerle aklında ölümsüzdür.
Seninle Öğretmenim İnisiyatifi Berlin-Kreuzberg Aile Bahçesi’nde Yaz tatili için Haziran ayında vedalaşmış, Sonbahar’ da görüşmek üzere, demiştik. Ama sen sözünde duramadın. Önce eşini, sonra genç yaşta oğlunu kaybedince direncin seni ayakta tutamadı.
İklim değişmesinin, yaşlanmanın etkisi insan bünyesinde çok etkiliyor. Öyle saatlerinde biraz uyuma iyi geliyor. Bugün gözümün önünden geçen hatıra resimler uyutmadı.
Yanılmıyorsam Berlin’de 1970 yılında tanışmıştık. Sen benden önce tuvaleti dışarda tek odalı, sobalı ev bulmuştun. Ona bile şükrettiğimiz yıllardı, banyosu dahi yoktu. Şehir hamamına çoluk çocuk giderdik.
Türkiye’deki dost ve akrabalara yazsak inanmazlardı, zira o zamana kadar gelen işçiler doğruyu anlatmıyordu. Belki de onlar önceki yaşamları çok kötü olduğundan dolayı, karşılaştırınca gerçekten iyi zannediyorlardı.
Görüşmelerimizde anadilin önemini konuşur, okullarda yaptığımız etkinlikleri anlatırdık. Ben okulumda Türkçe dersleri koyduramamıştım, sen daha şanslıydın. Türkçe ders veriyordun.
Seminerde yaptığın, alman öğretmenlere Türk mutfağını tanıtma kursları hayli ilgi görmüştü. Plânı, ders araç ve gereçlerini kendimiz hazırlıyorduk. O yıllarda Türk öğrenciler için hazırlanmış kitap yoktu.
Bir maaşla sosyal danışman, çevirmen ve öğretmenlik yapıyorduk. İki Almanya’nın birleşmesiyle öğrencilerin başarısı geriye gitti. Bizim kuşağımızdan sonra Türk kökenli öğretmenler işe alınmadı. Bununla Türk aileleri rehberlerini kaybetti, okul ile iletişim zorlaştı.
Öğretmenim İnisiyatifi toplantılarını organize eden Nurhayat Kopar öğretmenle adeta gizli bir anlaşma yapmıştık. Neslimize internet aracılığı ile Dünya’ya emekliliğimizde yeni bir pencere açmak. O noktaya geldin, amacımıza ulaştık. Son görüşmemizde yazdığım www.ha-ber.com sanal gazetesinin adresini almıştın. Bana biyografini yazıp gönderecektin, sözünde duramadın maalesef.
Aslında şimdi emekli oldun. Öğretmenler emekli olunca da boş durmazlar, onlar için her yer dershane, herkes öğrencisidir.
Mekânın cennet, aydınlık olsun, Bodrum’da anavatanın kucağında nur içinde ebedi uykuna yat.
