EMEĞE SAYGI
  
Bir işin yapılması için harcanan vücut ya da kafa gücüne saygı gösterilir. Uzun yıllar çalışan bir işçi veya memur yaşlılık döneminde maaşa bağlanır, emekli olursa şanslı sayılır.
 
Beyin gücüyle çalışmayı sanat haline getiren birisi, emekli olunca da faydalı olmaya devam eder. Sosyal medya hiç deneyimsiz insanlara yazma fırsatı veriyor. Güzel atasözü ve deyimler nereden kimden alındığı ve tarihini yazmadan yazılıyor.
 
Aynı dernekte üye olduğun tanıdığın biri makalenden alıntı yaparsa, yazar çocuğunu tanır, ona emek vermiştir. Düşünün aynı gazetede bile birisi makalenin tamamını kopyalarsa, yazar için kötü bir duygudur. Vakti olmayan bir profesör üniversite öğrencisine bu görevi vermiş, kendi emeği olmayabilir.
 
Her gün kullanılan alet ve gerecin bir ilk fikirbabası vardır. Aynı sokaktan defalarca geçen bir insan sokağın adının nereden geldiğini araştırmalıdır. Soruşturma, araştırma yeteneği okulda ve ailede geliştirilir. Sorularına cevap alamayan bir çocuk evde, bir öğrenci okulda günün birinde susmayı tercih eder.

Eğitim şarttır derken, Türkiye’de öğretim ihmâle uğruyor. Gelişmiş ülkelerde eğitim altı yaşında biter, çocuk öğrenmeye hazır olur, öğrenim başlar.

Öğretim soru sorulan bir iş olmazsa ezber eğitimidir. Bu nedenle bütün Dünya’da örneğin Valentinus Günü denilirken, yalnız Türkiye’de Sevgililer Günü deniliyor, her yıl dikkatimi çekiyor.
 
Saymadım, kırk yıl öğretmenlik hayatımda kaç defa birinci sınıfta okuma yazma öğrettim. En zevkli sınıftır, zira başarı işaretleri erken alınır, öğrenci okuyup yazmaya başlar.

İlk öğrettiğim öğrencinin kendi adından sonra iki kelime evet ve hayır kavramlarıdır. Referandumdan önce öğrencilerimin araştırmadan, okumadan oy vermeyeceğine inanıyorum. Daha okuma yazma öğrenmemiş öğrencinin eline verdiğim iki kart var. Soruya göre öğrenci kartın birini yukarı kaldıracak, genç meslektaşlarıma tavsiye ediyorum.
 
İnsanlığın kazandığı hürriyet ve haklarda, mutlaka cesaret gösterip bu iki kelimeyi doğru yerde ve zamanında kullananlar sayesinde kazanılmıştır.
 
Valentinus da cesaretiyle hayır demiş ve anısı bugüne kadar yaşatılmıştır, dile kolay tam 1667 yıl önce.
Sevgiye Dair makalemde 22.02.2010 tarihinde şöyle yazmıştım:
 
 
Sevgiyle kalın!
 
İlter Gözkaya-Holzhey