0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bizim kadınlarımızın yüreği hep buruktur.

Öylesine buruklukları vardır ki, fark edemezsiniz… Edebilmeniz için onların yaşantısını izlemek, davranışlarını anlamaya çalışmak, acılarına ortak olup nelerden mutlu ve mutsuz olduklarını fark etmek gerekir.

Hayatın en büyük yükü onların omuzlarındadır. Vardan-yoktan anlamayan çocukları avutmak; kocaların getirdiği file’ den yemek üretmek, sinirli ve üzgün zamanlarında “evimin direği” diyerek erkeğini avutmak, yüreğinde sakladığı, çoğu kez ifade edemediği, ifade etmeyi ayıp saydığı sevgiyi hissettirmek; bazen de evde bir şeyler üretip aile bütçesine destek olmak, huysuz kaynananın dırdırını çekmek, görümcenin kaprisine katlanmak; tüm yokluk ve yoksulluk içinde bulaşığından; çamaşırına hizmeti görmek hep o yüreği buruk kadınlarımızın yüküdür.

***

Deprem bölgesinde yıkıntılar yarasında bulduğu ayakkabısına sarılıp, ölüm uykusundaki yavrusuna ağlamak; yine de hayat devam ediyor diyerek geride kalanlara karşı sorumluluklarını yerine getirmeye çalışmak o yüreği buruk annelerin görevidir.

Bazen düşünürüm, Yaradan annelerin yüreği tunçtan mı yapmıştır? Diye… Ya da gözyaşları için gizli bir yol mu vardır ki, aktığını göstermemeyi başarır? Birkaç deprem görüp oradaki annelerin çaresizlik içinde tırnakları ile betonu parçalamaya çalıştıklarını izlemiş olmak yüreğimizde doldurulması imkansız çatlaklar oluşturduğu için mi böylesine üzülürüm?

***

Nerede bir annenin yüreğinin yandığını görsem benim de yüreğim ağlar onunla birlikte… Çaresizliğin acı pençesine takılır, zaman denilen sihirli geçişin tedavi etmesini beklerim. Uzak durabilir misiniz? Duramazsınız.

Unutamazsınız. Acının manzarası hapsolur gözlerinize… Kapatsanız da uyuyamazsınız…

Kadınlar gününde acaba kaç kadın acının pençesinde kendini odasına kilitler, ya da kendini sokaklara vurur… Mecnun misali dolaşır. Eğlenmesine izin yoktur. Yüz hatlarına yerleşen acının izleri güldüğü veya gülümsemek istediği zaman canını acıtır. Göz pınarları kurur ama, yüzündeki göz yaşı çizgileri derinleşmeye devam eder… Onun yüreğinin burukluğunu, yüzündeki ağlamaya hazır ifadesini hemen fark edersiniz…

***

Ne kadar ısrar ederseniz edin, o acılarını dillendirmeyi ayıp sayar, günah sayar, isyan sayar… En komik olayda bile gülümser ama gülmez…

Bir kadını mutlu etmek, onun acısını anlayıp paylaşmak, gerçek bir sevgi sunarak yarasına merhem olmaya çalışmak en güzel davranıştır.

Böyle bir alışkanlığınız olmasa da ara-sıra bir tutam çiçek sunmak, sevdiği bir ortama götürmek, yaşama sevinci aşılamaya çalışmak, birkaç güzel söz söyleyip onun duygularına hitap etmek, sevgi dolu bir yaklaşım sergilemek altın ve pırlanta hediye etmekten daha çok hora geçer…

Kadınlar, erkeklere göre daha şefkat dolu bir yüreğe sahiptirler.

Özellikle Anneler kıskanılmaz. Ana olmak üzere kurgulandıkları için evlat sevgisi her şeyin önündedir.   Hiç olmazsa bu kadınlar gününde onları öldürmeyin, dövmeyin, horlamayın… Konuşmasına, istemesine, sevgisini sergilemesine izin verin.

Bizim kadınlarımızın yüreği buruktur. Birde siz “BURMAYIN”…

Taner TÜMERDİRİM

[email protected]