Bugün Ata’mızın aramızdan ayrılışının 72. yıldönümü. Yurttaşlarımızın büyük çoğunluğu gibi benim de içimde gurur, üzüntü ve özlemle karışık bir acı var. Geçtiğimiz yüzyıla damgasını vuran, bin yılın devlet adamı ilan edilen bir büyük adam gerçekten öldü mü?

Beden, biyolojik ömrünü tamamladığında ölür. Ruh ve yapıtlar ise yaşar. Ruhun, aklın insanlık için yarattıkları ölümsüzlüğe ulaşırken yüzyıllar boyunca toplumlara yol gösterir.

Yok oldu denilen bir ulusu; şanlı, büyük bir kurtuluş mücadelesiyle yeniden tarih sahnesine çıkaran O’dur. Emperyalist saldırganlığa dünya üzerinde ilk “Dur!” diyen bir mazlum ulusun lideridir O.

Ülkemizin dört bir yanında sayılamayacak kadar yapıt bırakan bir önderin ölmesi olanaklı mıdır? İş bilmez iktidarların tüm hoyratlık, savurganlık, mirasyedilikle yok etmeye çalışmasına karşın; hala ülkemizin dört bir yanında fabrika bacaları tütüyorsa bu O’nun eseridir. Yoksulluk içindeki bir halkın dişiyle tırnağıyla oluşturduğu ekonomik mucize O’nun önderliğinde gerçekleşti.

Yüzyılların süren ihmalleriyle her alanda geri bıraktırılmış bir ulusu, cehaletten kurtarandır O. Eğer ülkemizin dört bir yanında, en ücra köylerindeki okullarda çocuklarımızın mutluluk şarkılarını duyuyorsak bu O’nun sayesindedir.

Yurdun dört bir yanındaki yurttaş, okuma yazma öğrenmişse, dünya çapında bilim, kültür, sanat adamlarımız varsa bugün, bütün bunlar O’nun eğitim devriminin sonucudur.

İslam ülkeleri arasında her bakımdan en gelişmiş toplumsa Türkiye, bu onun yapıtıdır.

Eğer bugün yurdun dört bir yanında türküler söylenip halaylar çekiliyorsa O’nun sayesindedir. Horonlarda, barlarda, çiftetellilerde, zeybeklerde, bengilerde, baraklarda, bozlaklarda, uzun havalarda, ağıtlarda hep O vardır.

Şimdi kalkıyor birileri “Atatürk öldü.” diyor. Atatürk hiç ölür mü? Çanakkale’nin top sesleri susar mı? Anafarlar’daki, Conkbayırı’ndaki hücum naraları silinir mi gökyüzünün sonsuzluğundan? Sakarya’nın, Dumlupınar’ın çorak toprağından kim silebilir O’nun kahramanlıklarını?

Kulun, birey olması O’nun düşüncesidir. İlk kez halkla devletin arasındaki engel O’nunla kalktı. Yüzyıllardır ilk kez bir devlet yöneticisi, ülkemizin kentlerini, kasabalarını, köylerini ziyaret ediyordu. İşte O, Mustafa Kemal Atatürk’tü. Siz, otuz altı Osmanlı padişahından birisinin yurt gezisi yaparak yurttaşlarla sohbet edip dertlerini dinlediğini duydunuz mu? Siz kralların, padişahların, yüksek duvarlı saraylarda ne yiyip ne içtiğini bilen bir halka rastladınız mı? Ama Atatürk’ün sofraları da gönlü de hep halka açık olmuştur.

Eğer O’nun hazırlattığı, mimarı olduğu 1924 Anayasası’nın hemen hemen tüm maddeleri, Venezüella’nın yeni anayasası olarak kabul edilmişse bundan ancak gurur duymak gerekir. Hugo Chavez, değişik etnik kökenlerden gelen halkının ulusal bütünlüğünü korumak ve onları çağdaş bir toplum haline getirmek için Atatürk’ün düşünce ve uygulamalarından yararlanıyor. Bizim ülke yöneticilerimiz de küresel reçetelerden ve cemaat liderlerinden. Küba’da, Şili’de Mustafa Kemal’in büstleri varsa nedendir acaba? Bugün Yeni Dünya’nın güneyinde antiemperyalist sol hareketler, uyguladıkları sisteme “Latin Amerika Kemalizmi” adını veriyorlarsa Atatürk ölür mü?

O’nun ölümünden yıllar sonra Cezayirli bağımsızlık savaşçıları, Atatürk’ün fotoğraflarını göğüslere takarak Fransızlara karşı utku kazanmışlarsa O ölür mü?
Atatürkçülük, yeryüzünün en kalabalık ülkesi Çin’de zorunlu ders olarak okutuluyorsa böylesi bir dünya lideri ölür mü hiç?

Yıllardır ülkemizde O’nu öldürmek istediler. Yapıtlarını ortadan kaldırarak ya da onları içini boşaltıp anlamsızlaştırarak unutturmaya çalıştılar her şeyi. Kişisel çıkarlar, ulus çıkarlarının önüne geçirildi, gaflet çoğaldı. Ama tüm bunlara karşın O, hala yurdun dört bir yanında olduğu gibi dünyada da yaşamayı sürdürüyor.

Yeryüzünün her kıtasında yaşamayı sürdüren bir lider ölebilir mi? O’nu öldürmeye Ortaçağ artığı bir güruhun gücü yeter mi?

Her sabah uyandığınızda çevrenize dikkatlice bakın, ne göreceksiniz? O’nun, her baktığınız noktada var olduğunu, her cisimde yaşadığını ve ulusunu yaşattığını.

Evet, sizce Atatürk gerçekten öldü mü?

Adil Hacıömeroğlu