0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

5. Avrupa Şiir Yarışması sona erdi

Hollanda’da 11 yıldır yayın yapan Platform dergisinin, Kadın dergisi desteğiyle düzenlediği ”5. Avrupa Şiir Yarışması”nda Berlinli Abdulkadir İnaltekin birinci oldu

Konuya ilişkin yapılan açıklamaya göre, yarışmaya, Hollanda başta olmak üzere Almanya, Belçika, İngiltere, Avusturya, KKTC, ABD, Kırgızistan, Bulgaristan, Fransa, Danimarka, Yunanistan, Finlandiya, Kanada ve Japonya’dan 57 şair toplam 123 şiirle katıldı.

Şiire, edebiyata, okuyup yazmaya teşvik etmeyi amaçlayan yarışmaya katılan şiirler, Türkçe’yi iyi kullanma, şiiriyet, üslup, ahenk gibi açılardan değerlendirildi.

Yarışmada, birinciliğe ”Gurbetten Anneme” adlı şiiriyle Abdulkadir İnaltekin (Berlin-Almanya), ikinciliğe ”Söyle Çocuk” adlı şiiriyle Şafak Yolcu (KKTC), üçüncülüğe ”Perişanım Aşktan ve Çilesinden” adlı şiiriyle Murat Özer (ABD) layık görüldü.

Abdulkadir İnaltekin ”Oğul”, İdris Günaydın ”Kan Sevgili”, Ahmet Terli ”Yahya Kemal’i Anıyorum”, Güngör Şenkal ”Gül/Değirmeni”, Gülsarı Fatma Selva ”Sezen” adlı şiiriyle mansiyon ödülü aldı.

5. Avrupa Şiir Yarışmasında birincilik mükâfatı kazanan şiir:

GURBETTEN ANNEME

Yine hasretinle kaldım baş başa,

Şimdi bir köşeye kuruldum, anne!

Sadece bir serap gurbette, neşe,

Peşinde koşmaktan yoruldum, anne!

Sevdiğim nerede, seven nerede?

Arkamdan methedip, öğen nerede?

İtimat nerede, güven nerede?

En muhkem yerimden kırıldım, anne!

Sır verdim dostuma, aram açıldı,

Derdimi söyledim, yaram açıldı.

Akımı gösterdim, karam açıldı,

Ben, bana gücendim, darıldım,
anne!

Her gece kâbusa döner
düşlerim,

Figana çevrilir her gülüşlerim.

Ben beni boğazlar, beni şişlerim;

Bu gece çarmıha gerildim, anne!

Adsız şehitlerin yasını tuttum,

Yaşamanın adını da unuttum…

Kurtulayım, diye ölümü
yuttum,

Ben kendi ölümde dirildim,
anne!

Anne, gurbet değil beni ağlatan.

Neden baştanbaşa garip bu, Vatan?

Her karış toprakta şüheda
yatan.

Ben o diyarlardan soruldum, anne!

Tarih boyu ağıt yakan ben oldum,

İki gözü yaşlı bakan ben
oldum,

Zulüm gören, boyun büken
ben oldum,

Heyhat! Yine hakir görüldüm,
anne!

Lübnan’da hedefe diktiler beni,

Keşmir’de odlara yaktılar beni.

Cezayir’de ipe çektiler beni,

Bosna’da anlımdan vuruldum, anne!

Çeçenya’da kanım aktı,
sel gibi,

Karabağ’da kopardılar, gül gibi,

Öz yurdumda garip kaldım, el
gibi;

Yine öz yurduma sürüldüm,
anne!

Dünyaya gözümü
açtım, Gazze’de,

Nefes nefes acı içtim,
Gazze’de.

Kendi kefenimi biçtim Gazze’de,

Akan kanlar ile yoğruldum, anne!

Kaldı mı yaşamak: gözyaşı,
figan?

İnsan avcıları kan kusuyor, kan!

Bir tarafta Irak, bir yanda Afgan!..

Kimin için kurban verildim,
anne?

Hayalin ömrüme ziyafet oldu,

Seni, düşte görmek kifayet
oldu.

Ömrüm baştanbaşa sefalet
oldu,

İtildim, kakıldım, yerildim anne!

Düşüncemde, hayalimde sen
varsın,

Beni bu dünyada tek sen anlarsın.

Varlığın ruhumu sımsıcak sarsın,

Yine hasretine sarıldım, anne!

ha-ber.com (A.A)