0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bir emekçi düşünün, emeğini satarak geçimini sağlayacaktır.

Tarlada, fabrikada ya da sarayda. Hiç fark etmez işçi için. Emeğinin karşılığında günlük haftalık ya da aylık bir ücret alarak geçinir, namusuyla ve alın teri karşılığında. Aldığı ücret yetmiyorsa geçimine, bu hesap tutmaz.

Emek karın doyurmazsa, çürür toplum. Alın terinin kutsallığı biter yavaş yavaş.

Çalanı görmezden gelirsin, neredeyse çalacak duruma gelmişsindir.

Haksızlığa göz yummaya başlarsın, kendi derdini çözemezken toplum sorunları ile uğraşmak daha da zor gelir insana.

Evde ekonomiyi sağlayıp geçinemezken, ülke ekonomisi hakkında konuşmak ağır gelir bir yandan.

Kendini bir kenara atılmış ve yalnız hissetmeye başlarsın yavaş yavaş. Bir gurubun seni içine almasını özlersin. Bu durumda önüne üç seçenek çıkar.

Sorgusuz sualsiz bir futbol takımına katılıp kalabalığa karışabilirsin bir bilet parasına.

Bir cemaat bulup, din eksenli çalışmalara başlayabilirsin.

Olmadı bir siyasi partiye yaklaşıp onların doğrularını kendi doğruların kabul edip başlarsın doğruyu araştırmadan parti çizgisinde ilerlemeye.

Kendi futbol takımında haksızlık olsa, ses etmeden başkanı desteklersin. Cemaat liderinin yanlışlarını görmezden gelirsin. Siyasi liderine bağlı kalırsın yanlışlarını göre göre. Lider 180 derece dönse sende dönersin sorgulamadan.

Ne futbol takımı senin kazancına bakar, ne cemaati ilgilendirir açlığın, nede siyasi parti sana diploma ya da tecrübe sorar.

Tek yapman gereken kalabalıkla hareket etmek ve bulunduğun gurubun yanlışlarını görmezlikten gelmendir. Okumayacaksın, yazmayacaksın, duymayacaksın, araştırmayacaksın doğruları.

Fakat sessiz kalmak ekonomik durumu da her zaman düzeltmez. Aile büyüklerine ziyarete gitsen yol parası yok, düğüne gitsen çeyrek altın takamazsın, çocuk masraftan dolayı gözüne yük gözükecek. Severek evlendiğin eşin bile artık soğuk gelecek sana mutfak parası istese bile. Aile, akrabalık ve en sonunda vatan seni ilgilendirmeyecek eskisi kadar.

İşte bu noktada, ilk robotun sen olduğunu göreceksin. Kendine yabancılaşmış, ailesine soğumuş, akrabaların ne işe yaradığını düşünen bir emekçi.

Geçinemiyorsan eğer, en kolayı robot olmaktır. Ruhsuz, duygusuz ve sevgisiz.

Fakat kazandığın para, huzur içinde ailenle yaşamana yetiyorsa bütün işler değişir. Kötü siyasetçileri, görevini beceremeyenleri, haksızlık yapanları eleştirmeye başlarsın. İşte benim istediğim seçmen, emeği ile geçinendir.

Her şeyi sorgular, hak ister hukuk ister. Başka derdi kalmamış gibi!