0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bu yazıyı Ramazan Bayramı’nın ikinci gününde yazıyorum. Herkesin bayramını içtenlikle kutlar, sağlıklar dilerim.

Şimdilerde adet oldu. Herkes söze, “nerede o eski bayramlar” diye başlıyor. Geçmiş bayramları mı, yoksa geçmişte kalan yıllarını mı özlüyorlar, bilemem. Fakat zaman tüm olumsuz anıları en güçlü deterjandan daha iyi yıkayıp temizlediği için aslında özlenenler geride kalan güzellikler oluyor. Bu da aslında insanoğluna bahşedilmiş bir güzellik bence. Başınızdan geçen olumsuzlukları değil de hoş anıları belleğinizde koruyorsunuz daha çok. O zaman da geçmiş daha bir özlemle akla geliyor.

Almanya’da veya Türkiye dışında başka bir ülkede yaşayan yurttaşlarımız bayramlarda hep Türkiye’de olmak isterler. Türkiye bayramları bir başkadır onlar için. Yakınlar ziyaret edilecektir, kabristanlara gidilecektir, farklı bir coşku yaşanacaktır. Veya bu eskiden öyleydi biraz. Bayram olup hava da uygun ise eğer, imkânı olan hemen bir tatil yerine gidiyor şimdilerde. Ya da çalışanlar bayram tatili günleri kısa mı uzun mu onun hesabını yapıyorlar. Bayram böyle bir bayram oldu artık.

Gördüğünüz gibi, ben de “nerede o eski bayramlar” demeye başlıyorum galiba. Demek istediğim, Almanya’da veya başka bir ülkede yaşayan yurttaşlarımız kuşaklar değiştikçe Türkiye bayramlarını artık sadece büyüklerinden duydukları kadar biliyorlar. Onlar için yaşadıkları çevrede olan bitenin anı değeri olabilir; zaten çoğu da yeni yurtlarında doğup büyüdüler. Yani onların “nerede o eski bayramlar” demeleri gerekmiyor.

Bu tabii demek değil ki, kültürel değerlerimizden uzaklaştı bu yurttaşlarımız. ha-ber.com’da Almanya’da da bayramın ne denli coşkuyla kutlandığını okudum. Nerede yaşarsa yaşasınlar, Türklerin öz değerlerinden uzaklaşma gibi bir alışkanlıklarının olmadığını bir kez daha anlıyor insan. Kuşaklar da değişse, alışkanlıklar ve günlük yaşamdaki bazı davranış biçimleri farklı da olsa, atadan gelen kültür mirası yaşatılıyor. Yurtdışındaki yurttaşlarımız bu güzel bayram günleri o ülkelerde tatil olmasa da ve içinde yaşadıkları toplumun büyük çoğunluğu onların bayramından haberdar olmasa da, kültürlerinin ve inançlarının gereğini aynı kendilerinden önceki kuşaklar gibi yerine getiriyorlar.

Bu güzel alışkanlıkların gelecek kuşaklara da taşınması arzusuyla en iyi dileklerimi yineleyerek bu bayram yazımı noktalıyorum.
Haftaya buluşmak üzere.

Dr. O. Can Ünver