0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün sizlere unutulmuş, unutulmasının yanında laçkalaştırılmış, kişiliksizleştirilmiş eğlence malzemesi haline getirilmiş Alevi cem ritüellerinde yer alan, fakat bugün kullanılmayan bir ritüelden bahsetmek istiyorum.

Bilindiği gibi Alevi ritüelleri başlamadan önce on iki hizmetli hazır bulunur, bu on iki hizmeti görecek olan Canlar bunların içerisinde

Mürşit; Rehber, Gözcü; Çıragıcı, Zakir; Faraş (Süpürgeci) Kurbancı; Sakacı, İznikçi; İbriktar,

Semahçı; Peyik bu ritüelleri uygulayan herkesin bir görevi vardır ve bunu irşad ederler, Ceme gelen Canlar evlerinde temizlenir, pak bir şekilde, ceme getirecekleri lokmalarını hazırlar kimse görmeden, o getirdiği lokmayı kurbancıya veya oradaki bir görevliye teslim ederler. Bu lokmalar bir taraftan hazırlanırken diğer bir taraftan, lokma olarak getirilen kurbanlık gözleri bağlanır ve tığlanır, tığlanırken helallik alınırdı. İçeride cem evinin ısıtılması ve Ocak’ın yakılması, kurbanların pişirilmesiyle ilgilenen kişi (GÜRGÜR BABA) niyaz eşliğinde ocağı yakar.

Ocağın yanması aslında çok eski bir gelenek olup, Anna’yı ve Ateş aydınlanmayı (nur)’u temsil eder.

Tüm cem süresi içinde ocak ve çırağı kendi sönmeyene kadar hiç söndürülmez. Ocakta kurbanlıklar pişirilir, kurbancı meydana gelen tüm kurbandan bir parça keserek, Gürgür baba hakkı için olsun diyerek, bir parçayı ateşe atar.  Daha sonra da bir parça daha keser Dergâhın tavanına atar, Gayip Erenler Hakkı olsun der. Tavana yapışan et parçası zamanla iklimsel koşullar gereği tavanda yok olur.

Kurbanın Gayip Erenlere ’de nasip olduğuna inanılırdı. Zamanla kentlere göç eden Alevi inanç sahipleri ve yeni kurulan Cem evleri içerisinde ocakların bulunmayışı bu ritüelin yok olmasına sebep olmuştur.

Hani şu meşhur sanatçı diye geçinen neyin nasıl; neden, nerden geldiğini bilmeyen güruhlar kebabı yapıp çiğ köfteyi tavana atıp yapıştırırlar yaa işte bu uygulamanın esası aslında Cem ritüellerinde tavana atılıp yapıştırılan Hayip Erenler Hakkıdır.

Zevk için değil, Hak için ola.

Ali Sönmez