0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sünneti yasaklayan mahkeme kararıyla nur topu gibi yepyeni bir sorunumuz olmuştu.
Müslümanlar erkek çocuklarının dini nedenlerle ”yaralanmasını” önlemek adına verilen kararla ”İslam taassubuna” karşı Müslüman erkek çocuklarını çok sevdikleri anlaşılan yargıçlar müthiş bir iş yapmışlardı.
Almanya’daki Türkler de hemen buna karşı çıktılar.
”Çıksınlar, ne olur ki?” diye düşünmüş olmalılar.
Türk yetkililer olabildiğince diplomatik bir dil kullanarak ”Böyle yasak olmaz”, dediler.
Alman mevkidaşları da yarım yamalak da olsa, ”Evet, galiba haklısınız”, gibi sözler gevelediler ağızlarında.
Ne de olsa bu Türkler şimdi biraz tepki gösterir, sonra da işi ”kader utansına bağlarlardı”.
Akıllarından geçen muhtemelen ”Kanun manun çıkaracağız deyip biraz daha oyalarsak nasılsa unuturlar, çocuklarını götürür Türk fenni sünnetçilerine teslim ederler”di.
Fakaaaat, şu Museviler yok mu, işte onlar pek akla gelmemişti.
Almanya’da Musevi olmak ne demek, bunu iyi bilmek gerek.
Veya Almanya’nın Museviler karşısındaki halini iyi anlamak gerek.
İşte tepki Musevilerden gelince Sayın Merkel de meseleyi uzatmanın bir yararı olmadığını gördü ve sünnet geleneğini koruma altına alacak bir yasa için galiba artık düğmeye bastı.
Almanların Musevi kompleksi malum.
Almanya’daki Müslümanlar da Musevilerin haklı tepkisi ile bu sorundan kurtulacakmış gibi görünüyor.
Garip olan ise Almanya’da ”entegrasyon” sakızı çiğnene çiğnene ”kültürel değerlerine karşı savaş açılanların” iyiden iyiye ötekileştirilmesinin tam gaz devam ediyor olması.
Sünneti yasaklama kararını veren yargıçların hangi bilgi kaynağından beslendiğini bilmek zor.
Ama bugün varılan nokta içler acısıdır.
Ya Museviler olmasaydı diyesi geliyor insanın…

Dr. O. Can Ünver