Geçim Savaşı İstanbul Avcılar’da Gün Yüzüne Çıkıyor. Avcılar Belediyesi’nin Emekliler Kahvesi, yaşlı vatandaşların sığınağı haline geldi.

Türkiye’de artan ekonomik sıkıntılar en çok emeklileri etkiliyor. Düşen alım gücü, yükselen temel ihtiyaç fiyatları, sosyal yaşantıyı adeta lüks haline getirdi. İstanbul Avcılar’da belediyenin işlettiği “Emekliler Kahvesi”, bu karanlık tabloda emekliler için bir nefes alma noktası haline geldi.

15 TL’lik Çay, Burada Sadece 2 TL

Avcılar Belediyesi’nin Ecevit Parkı içerisinde açtığı Zeytin Kafe, özellikle emekliler için umut ışığı oldu. Dışarıda 15 TL’ye satılan bir bardak çay, burada yalnızca 2 TL’ye sunuluyor. Küçük şişe su ise piyasada 20 TL’ye kadar çıkarken, kafede 7 TL’ye satılıyor. Bu fark, içinde bulunduğumuz ekonomik uçurumu açıkça gözler önüne seriyor.

2 TL’lik Çay İçin Saatlerce Buradayız

Zeytin Kafe’nin müdavimlerinden emekli Mehmet Bey, duygularını gözyaşlarıyla anlattı:

“Ben mutluyum, dünyayı gezdim ama bu ülke kadar güzel bir coğrafya görmedim. Fakat burada emeklilerin canı yanıyor. Bazen bir ekmek almaya bile gücümüz yetmiyor. 2 TL’lik çay için saatlerce burada oturuyoruz. Zengin daha zenginleşti, fakir daha da fakirleşti. Artık orta sınıf diye bir şey kalmadı. Her gün bir arkadaşımızı kaybediyoruz; kimi dayanamadığı için hayatına son veriyor. Eve gitmek bile dert oldu.”

Bir Çay ve Simitle Akşam Eden Emekliler Var

İşletme sorumlusu Celal Bey de durumu çarpıcı sözlerle özetledi:

“Emeklilerimizin bir çay ve bir simitle günü nasıl geçirdiğine bizzat tanığım. Bazı vatandaşlara çayı ücretsiz vermek zorunda kaldığımız oluyor. Belediye Başkanımız Utku Caner Çaykara’nın bir yıllık emeğiyle hayata geçen bu mekan, onlarca emeklinin yüzünü güldürdü. Ancak ekonomik koşulların zorluğu hâlâ dört duvar arasında sıkışmış bir hayat sürmelerine neden oluyor.”

Peynirci Yusuf: “Kamyonetin Tabirini Yapamaz Hale Geldim

Geçim mücadelesi yalnızca emeklilerle sınırlı değil. Kapadokya’dan gelen ve yıllardır pazarlarda yöresel peynir satan Yusuf Bey de aynı dertten mustarip.

“Türkiye’mizin yöresel peynirlerini yıllardır pazarlarda satıyorum. Ama artık ekonominin dibe vurduğu bir ülkede yaşıyoruz. Neyin iyi, neyin kötü olacağını, hayatımızı nasıl düzene sokacağımızı şaşırdık. Eskiden insanlar ev, araba alabiliyordu. Ben bile yıllar önce taşıma için bir kamyonet almıştım ama şimdi onun tabirini yapamaz hale geldim. Güvencem kalmadı. Oğlumla birlikte pazarlarda gün geçiriyoruz. Eğer borçlandığımızda borcumuzu ödeyebiliyorsak, o gün bizim için güzel bir gün oluyor. Torunlarımızın geleceği de bize bağlı, okutmakta zorlanıyoruz.”

Yusuf Bey’in bu sözleri, çalışan kesimin de artık ekonomik güvenceden yoksun kaldığını gözler önüne seriyor.

Sabah 07.00, Akşam 22.00 Arası Açık: Bir Sosyal Dayanışma Merkezi

Zeytin Kafe, sabah saat 7.00’den akşam 22.00’ye kadar açık. Mekan, yalnızca uygun fiyatlarıyla değil, aynı zamanda dostlukların kurulduğu, dertleşilen, sosyalleşilen bir alan olmasıyla da öne çıkıyor. Emekliler, burada hem ekonomik hem psikolojik anlamda bir destek buluyor.

Pazarlarda Alışveriş Lüks Oldu

Gıda fiyatlarındaki yükseliş pazarlarda da etkisini gösteriyor. Emeklilerin çoğu, ihtiyaç duyduğu ürünleri alamadan tezgâhlardan ayrılıyor. Geçim sıkıntısı büyürken, sorun artık sadece ekonomik değil; toplumsal bir çöküşe işaret ediyor.

Sosyal Belediyeciliğin Önemi Arttı

Avcılar’daki örnek uygulama, sosyal belediyecilik anlayışının ne kadar hayati hale geldiğini bir kez daha gösterdi. Ekonomik krizin etkilerinin en yoğun hissedildiği gruplardan biri olan emekliler için bu tür hizmetler sadece destek değil, hayatta kalma aracı haline geliyor.

Temel IŞIK / İstanbul/ha-ber.com