(-Biz “Atatürk”üz ve Atatürk “Biz” dir)…

Bak Bay Müptezel!

Sen Atatürk’ü sevmiyorsun ya!

Atatürk sevgisi nasıl bir şey anlatayım:

Bizdeki bu Atatürk sevgisi nasıl bir şey?

Ben şahsen, gerçekten Atatürk’ü çok seviyorum.

Bu bir etki midir; beyin yıkama mıdır; bilinçsiz biçimde beynimin bir köşelerine işlenmiş bir fikri sabit midir?

Evet, aslında Atatürk sevgisinin bir fikri sabite döndüğünü itiraf etmek durumundayım. Ancak ben ve benim gibi milyonlar, samimi olarak Atatürk’ü çok severler.

Niçin?

Çünkü Atatürk, “akıl ve bilim” demektir.

Bizim gibi, doğuyla batının, aydınlanma ile feodalitenin kesiştiği bir noktada bulunan bir ülkede, Atatürk’ün 20. Yüzyıl’ın başında çıkıp, emperyalizme karşı ulusal bir direnişi başlatırken, aynı anda geri kalışın gerçek nedeninin akıldan ve bilimden kopmak olduğunu görüp, toplumuna akıl ve bilimi tek yol gösterici olarak öğütlemesi; ve yaşamın gerçek ilkesinin bu iki olgu olduğunu söylemesi ne kadar önemli bir şeydir!

Bunun ayırdına varamayan var mı?

Elbette var ve oldukça da zor…

Bizi düşünün, yani bizleri.

Bu gerçekliği anlatmak için bile ne kadar zorlanıyoruz. Önyargılarla donuklaşmış bakışlara bu gerçekliği anlatmak için, sanki duvara söz anlatıyoruz ve çoğu kereler, yine de ikna edemiyoruz insanları. Aklı ve bilimi bir yana bıraktık; dinden bile çıkarcasına kimi batıl anlayışlara, donuklaşmış düşüncelere ve kanılara kendilerini kaptırarak bunların peşinden nasıl sürüklenir gibi gittiklerini her gün görmüyor muyuz?

O nedenle yineleyelim:

Atatürk demek; akıl ve bilim demektir…

Ya sonra?

Akıl ve bilim devrimi; Türkiye gibi bir ülkede ve onun sırtını dayadığı Ortadoğu’da çok önemlidir, tamam. Atatürk de akılcı ve bilimci düşüncenin yolunu açmış; eylemli olarak bu yaşam biçimini salık vermiştir. Bu çok önemli bir devrim, kuşku yok.

Ya sonrası?

Evet, devam edelim:

Atatürk’ün düşün dünyasını oluşturan ve onu sistematik bir düşünce yapısı ve yaşam biçimi olarak kurgulayan “Atatürkçülük”, anti emperyalist bir duruşun ta kendisidir.

Kim Antiemparyalist olmaz?

Yurdunu sevmeyenler ve ulusuna ihanet içinde olan yurtsever olmayan kişiler… Bunlar antiemyeryalist değil, emperyalizmin taşerenudur.

Bunda da kuşku yok.

Ancak biz antiemperyalistiz. Ulusumuzun, bütün dünya ulusları gibi hakça ve eşit bir yaşam sürmesini arzu ediyoruz. Bütün özlemimiz, çalışmamız, inancımız bu yönde…

Atatürk de antiemperyalistti. Ve O, verdiği mücadeleyi “kapitalizme ve emperyalizme” karşı duruş olarak anlatıyordu. Bunu yalnız savaşımının özüne değil, sözlerine baktığımız zaman da görüyoruz. “Biz, kapitalizme ve emperyalizme karşı mücadele ediyoruz”, sözü Atatürk’ün kendisine aittir.

Ve Atatürk, seküler yaşamdan yanadır. Sistemin de laik olması gerektiğini savunur. Din, bireyin kendi özel dünyasında çok değerlidir. Ve o çok değerli olan şey, gündelik yaşamın içinde, türlü siyaset oyunları içinde kirletilemez.

Bugünlere baktığımız zaman, Atatürk’ün ne kadar uzak görüşlü olduğunu ayırt edebiliyor muyuz?

Evet…

Kesinlikle ediyoruz.

Bu ve sayısız türlü nedenlerden dolayı, bizler Atatürk’ü çok seviyoruz.

Bizim sevdamız, onun eti-kemiği, kısacası sarı saçı, mavi gözü değil; onun düşünce dünyasındaki derinliktir.

Bizi aydınlığa çıkaracak tek gücün, bir takım süper güçlerin bölgedeki taşeronu olmadığını; ulusal kimliğe dayanarak dik duruşun ve anti emperyalist, toplumuna ve ulusuna karşı sorumluluk olduğunu biliyoruz.

Geleceği akıl ve bilim ile şekillendiren; kutsal değerlere karşı da saygılı olmayı öğütleyen; bunun gereklerini yerine getiren; siyaseti yalnız ulusa hizmet aracı olarak görüp, onun kutsal değerleri sömürmesine izin vermeyen bir aklın ve duruşun temsilcisiyiz.

Biz “Atatürk”üz ve Atatürk “Biz” dir.

Etle tırnak, gövdeyle baş gibi iki ayrılmaz düzenin tamamlayıcısı biri Atatürk, öteki “biz”; yani bütün bir Türk Ulusu’dur…

O nedenle Atatürk, yalnız sevilen değil; ulusunu tamamlayan bir düşün ve eylem adamıdır.

O nedenle Müptezel:

Sen sevme Atatürk’ü

O bize ait bir değer.

Sen bu dünyanın çok dışındasın be adam!

Yazıktır sana…

Kemal Arı