0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

YETİŞ CARIMIZA YAA HIZIR 
 
Zamanın birinde, padişahın biri merak sarmış; tellal bağırttırın bana Hızır Aleyselamı getirene bin altın ve ömür boyu ihtiyaçlarını karşılayacağım demiş. 

O civarda yaşlı ömür boyu ser sefalet içerisinde yaşayan bir karı koca, bu meseleyi duyunca akılarına bir fikir gelmiş; padişahın huzuruna çıkmışlar, padişahım biz Size Hızır Aleyselâmı getiririz ama ‘bu iş bir sene sürer’ demişler. 

Padişah kabul edince, görevlilere bunları yedirin içirin bir sene tüm ihtiyaçlarını karşılayın emirini vermiş. Zaman gelmiş, Paşanın huzuruna çıkmak için zaptiyeler ihtiyarları bir arabaya bindirip, saraya götürmüşler, yavaş yavaş merdivenlerden çıkarken, yanlarına bir çocuk gelip, oda beraber saraya girmiş. 

Padişah sormuş? İhtiyar sene doldu sen Hızır’ı getirecektin, ortada Hızır Mızır yok! getiremeyenin kelesinin vurulacağını da biliyordu! İhtiyar başlamış meramını anlatmaya, padişahım doğduğumda bu yana ser sefalet içinde yaşadık, bari ölümü göze alıp bir sene olsun karnımız doysun, Padişah bizi öldürürse; cezamız, öldürmese büyüklüğünden diye düşündük, sayende bir sene sıcak bir yemek gördük ’Padişah daha da hiddetlenip Divan sormuş? Büyük vezir söyle bakalım, bunu ne yapalım? Padişahım Dövene bağlayıp ot çiğner gibi ezelim, arkadan bir ses duyulmuş aslına hu nesline hu, ikinci vezirine dönüp sence ne yapalım?

Atlara bağlayıp, dağ dere tepe koşturarak öldürelim, yine bir ses aslına hu nesline hu, son vezirine sorunca sence ne yapalım, padişahım bu insanlar dertlerini anlatı af edin gitsin deyince, yine arkadan bir ses aslına hu nesline hu, padişah birden o sesin küçük çocuktan geldiğini görünce, İhtiyarlara dönüp bu sizin çocuğunuz mu?

Yok padişahım, şimdi merdivenlerde peşimize takılıp geldi, padişah sormuş sabahtan beri aslına hu nesline hu deyip duruyorsun sen kimsin be çocuk deyince, çocuk  başlamış anlatmaya, şu büyük vezirinizin babası, köyde döven sürerdi, ikinci vezirin babasında seyisti tüm gün at koştururdu, üçüncü vezirin dedesi de vezirdi, babası da vezirdi, kendi de vezir, onun için af istedi; şimdi büyüklük sende deyince, padişah peki bunları sen nerden biliyorsun? dedi ,O küçük çocuk son vezire dönüp işte vezir,  elini kalbinin üzerine koyaraktan işte Hızır deyip  kayboldu. Şubat ayı içerisinde yörelere göre değişen ayın dokuzu ile on beşi arasında Alevi kardeşlerimiz üç gün Hızır orucu tutup, Cem ibadetlerini yerine getirirler.

Dünyanın dört bir tarafında Cemler yapıldı, niyazlar edildi, lokmalar dağıtıldı, yoksuların bazı ihtiyaçları karşılandı, birlik beraberlik, vatan sevgisi vurgulandı, semahlar dönüldü ne bir gösteriş ne de bir şaf şata vardı.

Duyan var mı?

Ali Sönmez