„Bu tür kazalar ve bu kazaların sonucu olan ölümler işin fıtratında var.“ dedi şimdinin başbakanı, geleceğin, kim bilir belki de, başkanı.
Al sana bir ar damarı çatlamışlığı daha…
Aklı eren herkes senin bu katliamın sorumluluğunu üslenerek istifa etmek erdemini göstere(e)meyeceğini biliyor.
Hiç olmazsa bir tike utanma duygusu sergile be adam!
Ya da sus! Susmakta bir erdemdir kimi zaman. Sus! Konuşma! Konuştukça çamura saplanıyorsun. Sap yiyip saman çatlıyorsun. Sus!
Bakanın „Mevzuatımızda yaşam odaları yok.“ diyerek kabahate özür ararken kabahatinden büyük suç işliyor.
Maden ocağının sahibi „Ocaklarda yaşam odası yok.“ diyerek suçunu itiraf ediyor.
İşletme sahibinin eşi AKP Manisa İl Meclisi üyesi olarak görev yapıyor. Sen; insanların gözlerini içine baka baka, „İşletme sahibi AKP liymiş. Bilmiyorum. Kendisini tanımam. Bir kez olsun karşılaşmadım.“ yalanını sallarken ocak sahibi zat-ı nâşerifin seninle tokalaşan fotoğraflarına yer veriyorlar gazeteler.
Sende, gerçekten, utanmanın „u“sundan eser yok.
Ar damarında yok ki, çatlasın.
Senin bu zat-ı nâşerifi tanıdığını ileri sürenlere de „müfteriler“ diyorsun gene avaz avaz bağırarak.
Al sana bir utanmazlık örneği daha.
Sen; bu müfteri(!)lere sallarken, tam da o anda işi bilen bir yurttaş da „Ocaklarda yaşam odaları olsaydı bu facia kesin olarak yaşanmazdı. Tek yurttaşımız yaşamın yitirmezdi.“ diyor.
Bakalım buna ne diyeceksin şimdi?
Üçyüzbir (301) yurttaşımızın katilleri sensin, senin enerji ve tabii kaynaklar bakanın, senin çalışma ve sosyal güvenlik bakanın, senin Manisa valin, senin Soma kaymakamın ve senin ocak sahibi yandaşındır.
.jpg)
