VUR EMRİ
Başbakan’ın il başkanları toplantısında polisi, göstericilere karşı kışkırtması ilginçtir. Böylesine açık bir kışkırtma, dünyada görülmüş bir şey değil. Bu kadar sorumsuzca bir davranışı, devleti yöneten birisinin göstermesi acıklı bir durum.
Erdoğan: “Allah aşkına, bütün bunlara karşı polis eli kolu bağlı mı duracak, bir şey yapmayacak mı? Nasıl sabrediyorlar, ben bunlara anlamıyorum.” diyerek polis şiddetini destekleyip kışkırtmakta. Bu sözlerle RTE, polisin silah kullanmasını istemekte.
Kısacası, polise “vur emri” vermekte başbakan. Her siyasal gösteride, her protestoda, hükümetin eleştirildiği her toplumsal olayda silah kullanmasını istemekte polisin. RTE, yukarıdaki sözleriyle ben sabredemiyorum, siz de sabretmeyin, demeye getiriyor sözü.
Dünyanın bütün demokratik ülkelerinde toplumsal gösteriler olur. İktidarlar eleştirilir. Halk çoğu zaman iktidardan memnuniyetsizliğini alanlara toplanarak dile getirir.
Polisin kolayca silah kullanması önlenmeli. Türkiye’de her toplumsal gösteri sonrasında ölü ya da yaralıların olması gelenekleşti neredeyse. Suçsuz, günahsız insanların hunharca katledilmesi söz konusudur.
Dünyanın hiçbir yerinde, hiçbir toplumsal gelenekte silahsız sivillere karşı silah kullanılması hoş karşılanmaz. Türk halkının gelenekleri, silahsız kişilerin öldürülmesini reddeder. Hele silahsız kişilerin sırtından vurulmasını namertlik olarak görür.
Silahsız kişilere karşı polise “vur emri” verenler, kimlerin geleneklerine bağlı ki böylesine aykırı saplantılar içindeler?
Dünyada kan içicileri anlatmak için kullanılan en uygun sözcük, vampirdir. Milletin kanını dökmek için sabredemeyen bir kişiliğin, insanlık kitabında tanımı yoktur. Kendi halkından bu kadar nefret eden birine, koca bir ülke emanet edilebilir mi?
Yurdunu, ulusunu seven, sorumlu bir yönetici yurttaşının canını korumak, onu mutlu yaşatmak zorundadır. Yurttaşına baskıyı, şiddeti reva gören birinden başbakan olmaz.
Türkiye, sorumsuzluğu dizginlenemez bu anlayıştan ivedilikle kurtulmalı.
Adil Hacıömeroğlu
