Bu haberde köprünün insan hayatında oynadığı rolü çok iyi anlatılıyor. Köprü bir şehrin diğerine bağlanması, deniz üzerinden arabayla geçebilme görevinden başka mecazi anlamda da kullanılır. Sanat dallarının birbirine bağlanması gibi. En kısa köprü şiir ile müzik arasındadır.

Almanya’ya konuk işçilerimizle birlikte gelen aydın bir grup vardı, şairler, yazarlar ve öğretmenler. Onlar olmasaydı işçilerimize yardım çok zor olacaktı. Bunların ilk gittikleri yerler, almanca kursları verilen kuruluşlardı. En önde Goethe Enstitüsü geliyordu.

Hemen kollarını açarak köprüler kurdular. Alman devlet daireleri ve okullarda aracılık yaptılar. Türk velileri ilgilenmiyor, diye bir sitem duyulmuyordu. Bütün veliler okula geliyor, çocuklarla ilgilendiklerini gösteriyorlardı. Zira okullarda Türkiye’de Köy Enstitüleri zihniyetine yakın öğretmen okullarında yetişmiş öğretmenler vardı. Bu öğretmenler tercüme yapıyorlardı, Berlin’de senat öğretmenleri denirdi. Diğer eyaletlerde de aynı şekilde görevli öğretmenler vardı.

İşte bu öğretmenlere yol gösteren yazar ve şairimiz Dr. Ertekin Özcan 1973 yılında Berlin’e gelmişti.

Haliyle ilk şiirleri işçilerin emekleriyle ilgiliydi:

… ve işinden olman korkusuyla

alt üst edersin akordun sınırını

işsizliğin nedeni gösterilir

yerli emekçilere düşman edilirsin

ne bir türlü “konukluk” süren biter

ne de ülkene geri dönebilirsin

ne denli yadsınırsa yadsınsın

almanya bir göçmen ülkesi

sen de bir emek göçmenisin …

 iltergh-15-03-a.jpgYazınsal ürünlerde temel araç sözdür. Şiir zaman süzgecinden geçer ve tarihe ışık tutar. Çağın izlerini taşır, düşünce şiirle yürekten çıkar. Duyarlılık sözü yumuşatmış gibi görünür. Aşk ve özlem sosyal yasaklara üstün gelir. Birini seven herkesi sever, aşık insan adeta dünyayı kucaklamak ister. Mutluluktan uçarken konup, dinlenmekte var:

Sonu olmayan yolculuklar tükenmişti

Herşey bambaşkaydı ölümsüzdü

Bütün âşıkların yüzü gülmüş

Özgürlük dersen herkes özgürdü

 

Aşk her zaman ve her yerde, hatta savaşlarda bile vardır. Aşkın görüldüğü, utanılacak ayıp bir duygu gibi gösterilen toplumlarda, aşk evlilikle en kıymetli noktaya ulaşmamışsa kadınlar cezalandırılır. Hele aşktan doğan çocuklar toplumda itilir. Zaman zaman aşıkların birleşmesine yetişkinler diğer sosyal nedenlerle engel olurlar.

Sevgiyle doğmayan, ailede sevgiyle büyümeyen çocukların oluşturdukları toplumdan barış anlayışı beklenir. Şu şiirde ayrılık ve özlem var:

Bir zamanlar mutluydum sen yoktun içimde.

Alt üst ettin hayatımı dünyama girdinde…

Ne sensiz gecelerde hayat ne sensiz günlerde…

Seninle olmam imkânsız… ama kalbim seninle…

Sevenler buluşamazsa köprüler şöyle de kurulabilir:

… Bir köprü kursak aramızda

Yolların sonsuzla birleştiği yerde

Bir ucunda sen bir ucunda ben

Aşk zinciri komalıyız adını

Aşkları için ölenler teşkil etmeli

Bu zincirin her halkasını

Ölümle pençeleştiğimiz anda bile olsa

Bir köprü kursak aramızda

UMUT KÖPRÜSÜ koysak adını

Tüm umutsuzları hayata bağlayan

Yok eden bütün engelleri

Sayrıları sağlayan

Bir köprü kursak aramızda

Sen bir kıtada ben bir kıtada

Sıradağlar gibi dizilsin âşıklar

Mecnunlar, Keremler, Aslılar aramızda

Ulaşsak tutkunun doruğuna

Isıtsak evreni bir güneş kadar…

Berlin’de öğretmen olarak çalışanlar Ertekin Özcan’ı ne zaman tanıdıklarını sormazlar. Bize hep yol gösterdi.

Almanya Türk Veli Dernekleri Federasyonu nezdinde çalışmalarını ve biyografisini tekrar yazmıyorum. Bu konuları bu yazıyı tamamlama açısından ve Berlin’i Berlin yapan, emeğini esirgemeden ürünler veren insanlarımızı anlatan kitap yazmak isteyenler lütfen şu yazılarımı www.ha-ber.com arşivinden tekrar okuyunuz:

Çocuklarımızın Eğitim Sorunları, Yazı Kalır.

Ağla ki sağır kulaklar duysun kitabında sunuşta yazdığı şu sözler bizi en çok yaklaştıran müşterek ilgimizdir. …

… “Son olarak tüm haksızlık, baskı ve yoksulluklara karşın, yeryüzünün içinde sevgi, umut, hoşgörü ve barışın yeşerdiği bir bahçeye dönüşebileceğini kendilerince bana öğreten dünyamızdaki tüm çocuklara teşekkür ediyorum.” …

Çocuklardan öğrenme yeteneğimizi kaybettiğimiz anda yaşamımız kararır, hayat anlamını kaybeder.

İki Almanya’nın birleşme heyecanı alman sorumlularının kulaklarını sağır etmişti. Şairimiz çocuklara ağlayın deyince duydular, ama duyduklarını anlamadı bir çoğu. Bunların arasında türkçeyi okulunda yasak eden okul müdürü bile vardı. Tartışmalar nesnel yürütülmedi. Bu durum göçmen kökenli milletvekilleriyle biraz değişti diyebiliriz.

… neden ali türkçe konuşabiliyor

uli konuşamıyor babacığım

niye biz evde türkçe konuşuyoruz da

tatjana almanca

alexis rumca

adriano italyanca …

Dr. Ertekin Özcan Türkiye hükümetlerinin yurtdışında çalışanlara yanlış bakışlarını ilk dile getirenlerdendir. Aynı zamanda Batı-Avrupa’da yaşayan, çalışan türklerin bu ülkeleri yurt edineceklerini de ilk farkedendir. Emeğin, emekçinin türküsünü halâ söylüyor ve tekel işçilerine şöyle sesleniyor:

… ayakların yorgun

yolun uzun

soluğun kesilmek üzereyse

yürümelisin

kesilmemeli soluğun

yine de

bölünmüş parçalanmış

gelememişsen bir araya

koparılmışsa talan edilmişse/bağın

 

engellemişlerse birliğini

birleşmelisin

kalmamalısın darmadağın

direnmelisin …

Sevgili Ertekin, bana kitap imzalarken yazdığın gibi, çocuklarımızın seslerini duyurmak için ağlamak zorunda kalmayacakları bir dünya diliyorum. Ve başarılarını gelecek nesillerin örnek almaları en büyük arzumdur.

Hoşça kalın!

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen

 

 

Kaynaklar: Ertekin Özcan,

1) Tükenişin Türküsü, Rengin Basımevi, 1970

2) Emek Göçmenleri, Delisarmaşık, İstanbul, Ekim 2008

ISBN 978-975-6298-55-1

3)Ağla ki, sağır kulaklar duysun (almanca-türkçe)

Anadolu Verlag, Hückelhoven 2002

ISBN 3-86121-179-3