0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Başlıktaki konu hakkında düşündüklerimi yazmaya başlamadan önce sözcüklerin anlamlarına bir bakalım.

Dil Derneği’nin hazırladığı Türkçe Sözlük’te şöyle açıklanıyorlar bu sözcükler:

Ulustan türetilen bir sözcük ulusalcılık. Ulusçuluk da denilir. Ulusal ve ulusalcı da ulustan türeme sözcükler. O nedenle Ulusalcılık ve ulusçuluğu tam olarak anlayabilmek için ulus sözcüğünün ne anlama geldiğini bilmekte yarar var.

Ulus; “Derebeylik düzeninin yıkılışı ve anamalcı (kapitalist) düzenin oluşumu döneminde ortaya çıkan, toprak, ekonomik yaşam, dil, ruhsal yapı ve kültürel özellikler yönünden ortaklıklar gösteren, tarihsel olarak oluşmuş en geniş insan topluluğu” dur diyor sözlük.
Bu açıklamada ulus derken herhangi bir ırka aidiyet koşulu yok dikkat edilirse. Benim üzerinde durmak istediğim de bu yönü bu sözcüğün, bu sözcüklerin.

Milliyetçilik için de milliyet sözcüğünün anlamına bakalım.

“Bağlı bulunulan ulus, tabiyet” açıklaması var milliyet sözcüğünün açıklamasında. Bu sözcüğün ulus, ulusal, ulusalcı, ulusçu sözcüklerinden ayrılan yanı da tabiiyetle ilgisi olmasıdır.

Ulusta herhangi bir ırka aidiyet söz konusu değildir, ama; milliyet herhangi bir ırka aidiyetle doğrudan ilgilidir.

Ulusta ırkçılık anlamı olmamasına karşın milliyette ırkçılık kavramı vardır.

O nedenle de ulusalcı Kemalist’tir. Milliyetçi Atatürkçüdür. Kemalizm sözcüğünü asla almaz ağzına.

Başlarken düşündüklerimi yazacağımı belirmiştim zaten. Bu; benim bu konuda düşündüklerimdir.

Tartışmaya da açıktır.

Yazdıklarımı okuyanların bu konudaki düşüncelerini çok merak ederim.

Paylaşır mısınız? Doğru bulur musunuz? Neden?

Paylaşmaz mısınız? Doğru bulmaz mısınız? Neden?

Bir savım daha var.

Ulusalcı ve Kemalist olanlar solcudurlar. Onlarda sağcı düşünceye yer yoktur.
Milliyetçiden solcu olmaz.

Hem ulusalcı hem solcu olunur da; hem milliyetçi hem de solcu olunmaz.

Ulusalcı, Kemalist ve solcu için en yüce değer önce insan, sonra da alın teri ve emektir.

Milliyetçi insanı değil de ait olduğu ırkı öne çıkarır ve o nedenle onda insan değildir önceliği olan. Ait olduğu ırktır.

Milliyetçi bir yurttaşımız, asla; “Ben Kemalist’im.” demez. O; Atatürkçüdür.

Kemalist’le Atatürkçü arasındaki nüans da işte tam budur.

Ulusçu, ulusalcı bir yurttaşımız herhangi bir ırkı öne çıkarmadan ülkede yaşayan herkesi ulus sayar.

Ulusun genelidir onun için öne çıkan ve çıkarları ve hakları için savaşım verilmesi gereken.
Ulusalcı toplumcudur.

Ya peki toplumcu kimdir?

Toplumcu; toplumdan yana olandır. Sosyalisttir toplumcu Frenkçesiyle.

Üretim araçlarının ortak kullanılmasında yanadır. Sınıflı topluma karşıdır. Örgütlenmeden yanadır. Devrimcidir. Yenilenmenin sürekli olduğunun bilincindedir ulusalcı, Kemalist, toplumcu, sosyalist.

Hani şu; “yerli ve millî” ikilemesini dilinden düşürmeyenlerimiz varlar ya; onlardan bu nedenle ulusalcı, Kemalist, toplumcu ve devrimci olmaz.

Kişisel çıkarlarını ülkenin ve ülke insanının çıkarlarının önüne çıkaran bu işbirlikçilerden
bir cacık olmaz.

Onlardan ne ülkeye yarar gelir ne ülkem insanına.

Onlar; demiri oya gibi işlemenin hep beraber, ağı hep beraber sulardan çekmenin, ballı incirleri hep beraber yiyebilmenin, yârin yanağından gayri her yerde ve her şeyde “HEP BERABER” diyebilmenin ne anlama geldiğini bilmezler.

Yani iki gözüm; kurtuluşumuzun reçetesi ulusalcılıkta, Kemalizimde, toplumculukta ve devrimciliktedir.

Kişisel çıkarlarını dünyayı yaşanamaz duruma getiren işgalcilerin siyasî ve ekonomik, emperyalist çıkarlarıyla birleştirenlerden kurtuluşun yolu da o reçetededir.

Yerli ve millî edebiyatı yapanlara kulak asmayın siz!

Onlar; enegerekler ve çıyanlardır.

Onlar; ekmeğimize ve aşımıza göz koyanlardır.

Tanı bunları!