SUÇ HEPİMİZİN
Ne kadar düşüncesiz, izansız ve duygudaşlıktan uzak insanlar olduğumuzun kaçımız farkındayız ki?
Bir yeri yaparken, diğerini yıkıyoruz!..
Bir masumu savunurken, diğer bir masumu karalayıp rezil ediyor, geleceğini mahvediyoruz!..
İlgisi olsun olmasın, bir yanlışı gördüğümüzde, hemen muhalif olduklarımıza mâl ediyor, yerden yere çalıyoruz!..
Şu Özgecan olayındaki pisliğin iki minik kızıyla olan fotoğrafı, sosyal paylaşım sitelerindeki pek çok kişinin sayfasında yer aldı günlerce… Altında da yorumlar… “O kızlara yazık- Kızlarına da kim bilir neler yapıyordur- o kızları devlet o cani babadan almalı vs. vs…”
Tamam, yorumlarda haklılık payı büyük ama…
Oldu mu şimdi? Özgecan’ın başına geleni kınayayım, ona sahip çıkayım, hesabının sorulmasını talep edeyim, öfkemi, nefretimi dökeyim derken, hiç aklınıza o iki masum yavru gelmiyor. Onları deşifre etmeye ne hakkınız var? Bu yaptığınız da o kızların geleceğine taciz ve tecavüz değil mi? Şimdiden karalayıp kirleterek yok etmek değil mi? Zaten baba, bir evlada sürülebilecek en kara lekeyi sürmüş, bir babanın evladına bırakabileceği, en kötü mirası bırakmış ve siz kadına şiddeti, tacizi, tecavüzü kınayanlar, karşı çıkanlar aynı şeyi kendiniz yapmıyor musunuz bu paylaşımla?
Kimi de sanki o üç şerefsiz AKP’liymiş gibi ya da AKP ve AKP’liler onları sahiplenmiş, haklı görmüş gibi AKP’ye veryansın ediyor!..
Evet, her partide her türlü zihniyetten kişi var, her parti seçmeninde de marazi boyutlu yanlış düşünceliler var. Bu demek değildir ki o parti ve seçmeninin hepsi aynı düşüncede. Evet, AKP’lilerin marazi ruhluları, yobazları hep suçu kadında görüyor büyük çoğunlukla, kimi mini eteğine bağlıyor, kimi başının açık oluşunu davetkârlığına yoruyor ve her defasında, ister tacize uğrasın, ister tecavüze, ister öldürülsün, hep kendilerince kadın suçlu oluyor… Nitekim her olayda olduğu gibi, bunda da, o üç şerefsizin bu yaptığına, fikir beyanıyla ortaklık eden bir iki şerefsiz oldu yine… O minicik bebeklerin, oğlan çocuklarının, başı örtülü olan, kapalı giyinenlerin davetkârlığı nasıl oluyor diye hiç düşünmeksizin, hiç vicdanları sızlamaksızın aklamaya çalıştılar ortağı oldukları üç şerefsizi. Vaka-i adiyeden, olağan göstermeye çalıştı hele de biri, hele de kadın oluşuyla, nasıl da çirkinleşti gözümüzde…
Hak etmeye gelince; bırakın kadını, hiçbir canlı, hiçbir kötü muameleyi, hele de tecavüz ve katledilmeyi hak etmez. Canınıza kast etmemişse, siz öldürmediğiniz taktirde, o sizi öldürmeyecekse, hak etmez!..
Bir de şu idama karşı olanlar, o canilere duyulan öfkeyi fazla bulanlar var, Özgecan sanki insan değilmiş gibi, onun da yaşamaya hakkı yokmuş gibi, onların da insan olduğunu ve insanca yaklaşılmasını isteyenler var!..
O ana babanın nasıl acı çektiğini, acılarının her geçen gün biraz daha artacağını bilmeksizin ahkam kesenler!..
Ne denli duygudaşlık yapsak da, ne denli duyarlı olup yerlerine kendimizi koyarak hissetmeye çalışsak da mümkün değil, o ana baba kadar hissedip acı çekmemiz.
Kendi başımıza gelmişse ancak anlayabiliriz onlar boyutunda ama insanız neticede ve o oranda olmasa da, insan olanın üzülmemesi, acı çekmemesi, öfke duymaması mümkün değil.
Suç sadece o suçu işleyende de değil, pek çok olayda, sadece ifade alıp git yine yap dercesine bırakan CMUK’da da var, Savcıda da, Hakimde de, Poliste de var!.. İdamı tümden kaldıranlarda da var!.. O canileri yetiştiren ailede de var, eğitim sistemimizde, devlette de var!
Özetle hiç birimiz pir-ü pak değiliz.
Hepimiz bir şekilde, ama az ama çok suçluyuz!
Perihan Reyhan Alkan
