Bu nedenle tekrar etmeden, o gün emekli öğretmenlerin düşüncelerinden yola çıkarak, genç meslektaşlarıma öneri ve uyarma amacıyla bazı noktalara değinmek istiyorum.

Kendi deyimiyle çiçeği burnunda, göreve başlar başlamaz okulları ziyaret ederek, öğrenime verdiği öneme dikkat çekmek isteyen Berlin Başkonsolosu Ahmet Başar Şen’e başarılar diliyorum. İkinci yaptığı iş ise, Öğretmenler Günü kutlamalarını iyi organize etmek oldu. Yıllar sonra ilk defa resmî olarak davetiye aldım. Öğretmenim İnisiyatifi Nurhayat Kopar ve beş arkadaşı aracılığı ile davete gelen on kadar emekli öğretmen vardı.

Tahminime göre üç yüz emekli var Berlin’de. Türkiye’de aynı Öğretmen Okullarından mezun olan öğretmenlerin bir kısmı konsolosluk nezdinde çalışıyor, bunlar dört senede bir değişiyor. Yukarıda bahsettiğim diğer bir kısmı Berlin Eyaleti Okul Senatörlüğü nezdinde kalıcı öğretmenler, bugün emekli olanlar. Yetmiş yıllarında her ilçede değişik kurallar vardı. Benim görevim göçmen çocuklarına hazırlık sınıflarında Almanca dersi vermekti. Müzik ve Hayat Bilgisi derslerini alman öğrencilerle karışık normal sınıflarda veriyordum.

Yetmiş yıllarında Senato öğretmenleri de bizdendir, diyen ilk ve son Eğitim Müşaviri Ali Uzun olmuştu. Birlikte 23 Nisan Çocuk Bayramını her ilçede kutlamıştık. Daha sonra kendisi Senato öğretmenlerine katılmıştı. Böyle önemli bir günde emekli öğretmenleri temsilen konuşma yapması çok isabetli olmuştur.

Arşivde Kaçkarlardan Berlin’e kitabını tanıtma yazıma bakınız!

Basında öne çıkmayan emekli öğretmenler ile genç dinamik konsolosluk öğretmenleri bir araya getirmek iki yönden çok önemli.

iltergh-10-12-a.jpg

 

İki nesil bir araya gelirse bilgi ve deneyim alışverişi yapılır. Emekli, uzun yıllar Berlin Okul sistemini iyi tanıyan bu öğretmenlerin söyleyeceği, yazacağı sözler var elbette.

Bazı okullarda okul müfredatına bağlı olarak Türkçe dersleri veriliyor. Konsolosluk nezdinde yapılan Türkçe Dil ve Kültür derslerinin de sabah ders saatlerine alınması için biz emekli öğretmenler çok çaba gösterdik, ama başaramadık. Bu konu tekrar gündeme getirilmelidir.

Öğrenciler yorularak öğleden sonra derse gelirse bu dersin verimi, başarısı çok düşer. Aynı zamanda katılım daha az olur.

Emekli olan öğretmenlerin yerine Türk kökenli öğretmen alınmadığı için bugün bazı sorunlar göze batıyor.

O zaman Türk velileri aile toplantılarına gelmiyor, çocukları ile ilgilenmiyor, diye bir sorun yoktu. Türk öğretmenlerin varlığı onları okula yönlendiriyordu. Köy enstitülerinin devamı olan Öğretmen Okullarında görev sınıfın, okulun dışına çıkar. Yıl 1979, uyumun nerden başlaması gerektiğini anlatmak için fahrî olarak yabancılar bölümü müdürlüğü yaptığım Berlin-Spandau Volkshochschule, Yüksek Halk Okuluna Hürriyet Gazetesi ve Spandauer Volksblatt gazeteleri ile yüz yetişkini götürdüm. O güne kadar Türkler nasıl olsa gelmiyor, diyerek o bölüm başkanlığı kadrosu İlçe Sanat dairesine devredilmişti. Bu örnekte görüldüğü gibi zor şartlarda çalışan bu öğretmenlerin her birisinin hayatı birer başarı romanıdır. Genç nesiller emekli öğretmenlerin yazdığı kitapları, köşe yazılarını okumalıdır.

Türk toplumunda, kültüründe eğitim kelimesi tek kavram olarak kullanılıyor. Benim aklıma gelen eğitim deyince Almancada var olan pedagogların altı yaşında bitirdiği, bitmesi gereken bir olgudur.

Beşikten mezara kadar yalnız eğitirsek, ezberletmiş oluruz. Bilgi, bilim ve öğrenim kelimelerini mutlaka dilimizde kullanmalıyız.

Bazı yazılarımda dile getiriyorum. Basın yanlış, daha doğrusu noksan kullanıyor. Zira Eğitim Fakültesi, Eğitim Enstitüsü adıyla iyice kalıplaşmış, artık değiştirmesi zor. Avrupa uyum kuralları içinde değiştirilmelidir. Bilgi, tahsil ve öğretim yerine yalnız eğitim kelimesi kullanılmamalıdır.

Türkiye’de öğretmenler Almanya’daki gibi geç emekli olmuyorlar. Ama ben yine de genç meslektaşlarıma en çok dikkat etmeleri gereken konunun sağlık konusu olduğunu söylüyorum.

Bilhassa ses tellerine dikkat etmelidirler. Türkçe derslerine gelen öğrenciler iyi Türkçe bilmedikleri için öğretmen derste çok konuşmak zorunda kalıyor. Emekli müzik öğretmenlerinden sağlığı yerinde olan bir doçent genç öğretmenlere nefes alma egzersizi yapabilir. Masanızda mutlaka bir su şişesi bulundurun. Mesleğin sinirsel etkisi göz önünde bulundurularak mide sağlığına çok dikkat edilmeli. Zira ses tellerini en fazla tahrip eden, reflu denen aşırı salgı yapan mide sıvısının yemek borusuna sızmasıdır. Geç saatlerde ağır kızartma yemeyiniz. Senede bir sağlık kontrolüne gidilmelidir.

Ses bir öğretmenin en önemli kapitalidir. Organları uzun süre kullanmak zorunda genç meslektaşlarım.

Berlin’de tahsilini yapmış, ikinci nesilden kaç öğretmen var merak ediyorum, gelecek sene onlar da davet edilsin.

Öğrencilerimden üniversiteye başladıklarını duymuştum, fakat bitirdiler mi bilmiyorum. İşe alınmışsa ayrıca bir mucize olmuştur. Okullarda çocuklarımızın iyi örneklere Senato Öğretmenlerine de ihtiyacı olduğunu tekrarlamakta fayda var. Türk kökenli alman politikacılara sık sık hatırlatıyorum.

Öğretmenler günü kutlamasında emeği geçen genç meslektaşlarıma emekli öğretmenler adına teşekkür ediyorum, kırmızı gülüm iki hafta taze kaldı. Başkonsolosumuz benimle emekli öğretmenleri temsilen fotoğraf çektirdi.

Basının gözden kaçırdığını o tamamlamış oldu. Etkinlik zamanında başladı, mikrofon ve elektronik gereçler çok güzel, yerinde kullanıldı.

Dünyanın Bütün Çiçeklerini İstiyorum, şiiri okunurken benim gördüğüm kadar gözü yaşarmayan emekli kalmadı. Program çok şahane ve rahat bir ortam yarattı. Sert emir, talim terbiye havası yoktu.

 

Genç meslektaşlarıma başarılar diliyorum. Bütün öğretmenlere, henüz bu Dünya’ya veda etmeyenlere sağlığınıza dikkat edin diyorum.

Daha güzel öğretmenler günleri göreceğiz çocuklar!

 

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen