0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dilimizde ”noktayı koymak” diye bir deyim vardır. Son sözü söylemek ya da işi bitirmek anlamları taşır bu deyim.
Ben de noktayı koydum.
İlkokulda mı, ortaokulda mı şimdi tam olarak anımsamyorum gün ay ve yıldan gün ay ve yılı çıkrma işlemini öğretmişlerdi bize.

Büyük olan tarihten küçük olan tarhi çıkarırıken ayda ve günde yaşanan çıkarma sorununu gidermenin yolu yıldan 12 ay alıp aya, günde yaşanan sorununsa aydan 30 gün alarak güne eklenmesiyle giderildiğini öğrenmiştik.
Bu bilgimizi kullanarak 31 01 2012 den 29 06 1968 i çıkaralım bakalım, sonuç ne olacak?
31 01 2012 – 26 06 1968 = ?
Kolayca anlaşılacağı gibi 1 de 6 yı çıkaramayız. Bu durumda 2012 de 12 ay alarak 1 i 13 aya çıkararak sorunu çözüyoruz. O zaman 2012, 2011 e düşüyor ama 1 de 13 oluyor. 13 ten 1 i çıkarabiliyoruz.
Sonuç: 31 13 2011 – 26 06 1968 = 43 yıl 7 ay ve 5 gün
Tamı tamına 43 yıl, 7 ay ve 5 gün sonra ben de noktayı koydum. 1 Şubat 2012 den bu yana emekliler kervanına ben de katıldım.
Şu anda bir boşluktayım.
Ne yapacağımı, nasıl edeceğimi bilemiyorum da ondan.
Önceden hazırladığım bir planım da yok.
Aslında bir süre hiçbir şey yapmadan, hani şöyle aylaklığın tadını da çıkarmak istiyorum doğrusu.
Sonra ne mi yaparım.?
Okumadığım yığınla kitap var. Onları okurum. Notlar tutarım. Okuduklarıma ilişkin eleştirler yazarım. Denemeler yazarım.
Torunumla daha çok zamanım olacak kuşkusuz. Onunla geçireceğim her dakikayı sindirerek yaşarım. Bu da dünya malına değmez mi?
Hem de ne değer!
Kafamda, şimdilik, bunlar var.
Gerçekleştirebilir miyim? Bilmem!
:Özel bir durum, biliyorum. Sürç-ü lisan affola!

Hasan Arslan
Türkçe Öğretmeni