Onlar dersi rahatsız ediyorlar, daha çok hasta oluyorlar, kız çocuklardan daha az başarılı oluyorlar. Liseyi başaramayan, hatta orta dereceli okulu bitirmeden diplomasız okulu terk eden gençlerin çoğunluğu yine erkek çocukları. Böylece işsiz kalan da çoğunlukta.

Onüç yaşındaki Volkan’ın annesi şöyle şikâyet ediyor:

”Oğlumun geleceğini merak ediyorum. Gittikçe sinirli oluyor. Okulda başarısı her gün biraz daha kötüleşiyor. Dağınıklıktan odasına girilmiyor. Eve getirdiği arkadaşlarını tanımıyoruz. Eşim oğlumuzun eğitimini bana bırakmıştı. Nerede hata yaptığımı bulamıyorum. Kendimi suçlu hissediyorum.”

Birinci hata babanın ilgisinin az olması olabilir. Eğitimi anababa birlikte yürütmelidir. Erkek çocuğun erkek modele ihtiyacı var. Yuvadan başlayarak, okulöncesi ve daha sonra okulda örnek alacak erkek rolü yok denecek kadar az, hatta yok gibi. Yuvada, okulda çalışan eğitmen ve öğretmenlerin hepsi kadın.

Öğretmen erkek öğrenciler dersi rahatsız ettiği için daha çok onları ilgilendirecek şekilde dersini hazırlıyor. Zira disiplin sağlamak belki onun için dersin içeriğinden daha önemli.

Yukarıda gösterilen davranışlar uyuşturucu safhasından önce olabilir. Bu nedenle aile önlem almalıdır. O yaşta aile henüz geç kalmamıştır. Okul veya aile psikiyatristlerden yardım almalıdır. Burada Türk çocukları için ailenin kültürünü tanımayan onu kabul etmeyen bir uzman öğrencinin durumunu daha kötü etkileyip onu isyankâr yapabilir.

O halde ikinci hata göçmen kökenli uzmanların azlığı, çoğu ilçelerde hiç olmaması. İki parti başkanı, üç eyalet bakanın Almanya’da politikaya girerek, önemli sorumlu görevlere gelmesi çocuklarımıza iyi örnek olacaktır. Kısaca Almanya’da günlük hayat normalleşmeye başladı diyebiliriz, nihayet elli sene sonra.

Politikaya yansıyan bu katılım toplumda her yönde, her yerde olması gerekir. Devamlı uyumu konu ederek vakit öldüren, sorumlular çözümden ziyade problem yaratıyorlar. En tehlikelisi göçmenlere yeni düşmanlar yaratıyorlar.

Veli çocuğunu orta dereceli okula kaydettirmek, doğru okulu bulmak için okullara telefon ediyor, araştırıyor. Birçok okul müdürü okullarında göçmen öğrenci diye bir sorun olmadığını, okulunun pozitif reklâmı anlamında yapıyor. Yani göçmen çocuğu eşittir problem demektir.

Berlin’de olan bu durum inşallah tüm Batı Avrupa’da böyle değildir.

Sevgili okurlarım, küçük kahramanları kurtaracak olanlardan en önde gelen baba, ağabey, dede yani onlara örnek olacak erkek rolü olacaktır. Bu nedenle bu konuyu Noel tatilinde seçtim. Erkek çocuklara zaman ayırın. Kadın öğretmenlerin dikkat etmediği etkinlikleri birlikte yapınız. Spor deyince yalnız futbolla sınırlamayınız. İcabında bir marangozu ziyaret edin. Çocuklara kuş yuvası gibi tahta işler yaptıran, gösterilen kurs yerleri var. El becerilerini geliştirilecek iş yerlerini ziyaret edebilirsiniz, ayakkabı tamircisi, anahtarcı ve terzi gibi işyerleri olabilir. Doğa teknik müzesi görülmeye değer. Evde yapabileceği sorumluluklar veriniz.

Erkek çocukları bozuk davranışları ile çığlık atıyor, yardım diye bağırıyorlar. Bunu duymamazlıktan, görmemezlikten gelme ileride dönüşü olmayan felâketlere yol açabilir.

Okullarda Müslüman erkek çocukların savaşmak zorunda oldukları bazı alman kadın öğretmenlerin önyargıları var. Güya evde paşa gibi yaşayan çocukları, küçük düşürerek, cesaretini kırarak ve baskı uygulayarak gerçeği, doğruyu gösterdiğini zanneden alman öğretmenler de var maalesef. Müslüman erkek çocukları makine yapıp, bir düğmeye basarak işletmek istiyorlar.

Toplumumuzda bir erkek mükemmel olmak ve her şeyi bilmek zorunda. Anladığını gösteren veya anlamadığını soran kız çocukları oluyor. Erkek öğrenciler anlamadığını sormuyor.

İzmir’de erkeklere adres sormuyoruz. Otellerde çalışanlar dahi bilmiyorum demiyor, şehri tanımayan bir gezgini yanlış adrese gönderiyorlar.

Gencin kendine güveni giydiği markalı giysilerle, dış görünüşü ile değil yürüyüşüne, vücut duruşuna aksamalıdır. Ezilmeye hazır, kurbanlık görünüş şiddete çağrı yapar.

Onbir yaşından itibaren başlayan diğer bir sorunda öğrencilerin kendi aralarında geçen kötü davranış ve hakaretlerin öğretmene söylenmesinin öğrenciler tarafından hoş karşılanmamasıdır. Bu yanlış dayanışma çocuğa uygulanan şiddetin her gün biraz daha fazlalaşması demektir. Hiç değilse okulda güven temsilcisi olarak öğrencilerin seçtiği öğretmene şikâyet etmelidirler.

Her şeyden önce çocuk aileye güvenmeli, şiddet korkusu olmadan hatalı bir davranışında bile doğruyu söyleyebilmeli. Onlara bilmiyorum demeyi ve özür dilemeyi mutlaka, ama mutlaka öğretilmelidir.

En tehlikelisi erkek çocuk ağlamaz, dövülmez gibi sözlerdir. Onları ruh ve vücut bütünlüğü, ahengi içinde insanın üçüncü sentezi olan aklını zihnini geliştirerek, kısaca önce insan olarak yetiştirilmelidir.

Sıcak bir yuvada, birbirlerine saygı ve sevgi ile davranan aile fertleri, dışardan gelecek problemlere karşı koyacakları enerjiyi çocuğa verebilir.

Sevgi ile kalın!

 

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen 

 

 

 

Kaynak:

Artikel ”Jungen brauchen mehr väterlichen Einfluss”,

Berliner Morgenpost, 7.1.2007

Kitap tavsiye:

Dieter Schnack u. Rainer Neutzling,

Kleine Helden in Not; Jungen auf der Suche nach Männlichkeit.

Rohwolt Taschenbuch 60906

ISBN 3-3499-60906-1