0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Eskisini hepiniz bilirsiniz. Bir köleyi memleketinden alıp gemilere doldurup getirirsiniz ülkenize. Karın tokluğuna çalışırlar. Ölen ölür kalan sağlarla devam edersiniz. Fakat sömürgeciler artık “uyandı “.

Getirdiği köleler başına bela oluyor. Hakkını istiyor, eşitlik istiyor, eğitim şansı istiyor. Birde bunların emeklilik hakları var ki düşman başına. Emeklilikte maaş ve sağlık istiyorlar birde!

Şimdi mi? Her şey çok kolay. Önce bir ülkenin ekonomisini çökertip borç para bulmaya mecbur bırakıyorsunuz. Devlet borçlandıktan sonra sıra vatandaşına geliyor. Sonra her şey çok güzel, çek krediyi al arabayı sloganları ile tüketime teşvik ediyorsunuz. Vatandaş faiz girdabına kapıldıktan sonra sıra iş adamlarına geliyor. Faizleri düşürelim, kredi çekip yatırım yapsınlar diyorsunuz ve onlarda alışıyorlar bu “uyuşturucuya “. Ülkenin en büyük sanayi şirketlerinin kazancı neredeyse aldığı kredinin faizine gidiyor. Vatandaş faize çalışıyor. Devlet zaten her yıl borç veren olmazsa çökecek durumda.

Sonrası mı? Artık köleleri büyük gemilere yükleyip kendi ülkenize getirmeye gerek kalmıyor.

Her köle kendi ülkesinde karın tokluğuna sana hizmet ediyor. Sömürge ülkelerden madenleri toplayıp getirmeye de gerek kalmıyor. Kendi madenlerini, kendi ülkelerinde işleyip sana tertemiz ve bitmiş bir tüketim malzemesi olarak üç kuruş karşılığında ve karın tokluğuna veriyorlar.

Emeklilik derdi yok, insan hakları isteyen yok, sağlık hizmeti diyen yok! Artık ekonomisi bozuk her ülke kendi insanlarını karın tokluğuna çalıştırıp, sisteme borç olarak ödüyor yeni nesillerin geleceğini.

Açıyorsun Afrika da bir ülkeye telefon, sağlığa zararlı ortamlarda işlenmiş tertemiz ürünleri paketleyip gönderiyorlar.

Açıyorsun Çin de bir fabrikaya telefon, üç kuruş işçilikle en ucuz emekleri satın alıyorsun.

Karın tokluğuna ülkende köle besleyip başına dert açacağına, karın tokluğuna insanları çalıştıracak ülkeler yaratıyorsun.

Kimi bir yıl taksitle bir cep telefonu alabilmek mutluluğunu yaşarken, kimi çalışanlar da asgari ücrete iş bulmanın zevkini paylaşıyor.

İşte geldiğimiz nokta bu kadar basit. Bir hastalıkla dünyayı çökertip, yarı fiyatına toprak altı değerlerini satın alma peşindeler. Emekçinin alın terini bir toz maskesi değerine düşürüp, madenlerini bir “aşı” karşılığında sömürmek.

Para sahipleri, hiçbir zaman hastalık için tüm sistemi çökertmezler. Madenler, iş gücü üç kuruşa düştükten sonra son noktayı koyacaklar. Ahlak, hukuk, namusta beş para etmeyecek dünyada. Çok ucuza satılacak genç neslin namusu.

Ya borç çıkmazını kıracaksınız ya da namusunuzu satacaksınız açlıktan ölmemek için.

Mesele bu kadar basit ….