KAMUOYU VE BASIN
Kamu bir ülkede yaşayanların tümüdür. Toplumun ortaklaşa yargısını yansıtan düşünce ve kavramların tamamı kamuoyunu oluşturuyor.
Halk vekillerini seçerek önce meclisi, mecliste bünyesinde hükümeti kuruyor. Vatandaş seçimle işin bittiğini sayarsa o ülkede demokrasi ilerlemez.
Toplumda olgu ve olaylar sürekli değişiyor. Küresel gelişmeye ayak uydurmak ülkelerin önce hükümetlerine düşüyor.
Hükümet topluma ait işler hakkında halkı bilgilendirmelidir. Halka basın ve toplantı hürriyeti verilmez, eleştirmeye açık kapı bırakılmazsa kamuoyu oluşturulamaz ve görevini yapamaz.
Seçilen milletvekilleri tabanla bağını devam ettirmek zorundadır. Çeşitli toplantılar ve etkinliklerde seçmenlerin sesini dinlemek ve keyfi değil zorunlu olmalıdır.
Bu satırları yazarken masamda Alman Sosyal Demokrat Partisinin (SPD) üyelerine gönderdiği bir soru listesi var. 12 maddelik soru çizelgesini cevaplamadan önce basında yazılmış köşe yazılarını okuma imkânı var. Soruları açıp konuyu tartışmak için seçim bölgelerine göre toplantı plânları gönderildi.
Türkiye’de seçim kampanyası esnasında bazı etkinliklerde hem üzüldüm, hem de seviyesiz olmasından dolayı utandım. Bir partinin kiraladığı dolmuşla matkapla deler gibi kulakları rahatsız edici kuvvetle müzik çalıp sitelerde dolaşıp gidiyorlardı. Hâlbuki siteye bir masa koyup broşür dağıtarak, seçmenle bizzat konuşarak bilgilendirme daha kaliteli olabilirdi.
Didim’de dostlar yurtdışından örnek verme diyorlar, ama Avrupa’da yaşayan insanların karşılaştırma şansı var, bundan faydalanmak Türkiye’de demokrasinin gelişmesine hizmet eder.
Cumhuriyet Bayramı kutlandı, 10 Kasım Atatürk’ün ölüm yıldönümü anıldı. Anı defterine yazıldı, çelenkler kondu ve izinden gidileceğine dair ant içildi. Bütün bunlar törenci Atatürkçülükte kalıyor.
Yüz kitabında (Facebook) inadına Atatürk’e sevgi, saygı gösterileceği yazıyor. İnat insanı durduğu yerden kımıldatamaz. İnat eden bir deve hendeği atlamaz, inat eden bir eşek köprüyü geçmez.
İnadına davranan insana kötü ve negatif duygular doğru yönü göstermez, ancak ötekini yani düşmanı işaret eder. Hâlbuki O, büyük insanın izinden gitmek, saygı göstermek her Türk vatandaşın gönlünde yatmalı. Tek bir insanı Tanrı katına çıkarmak ulaşılmak istenene ters etki yapar. O’nun izinden gidenler her fırsatta birlikte anılmalı.
Bugün yurtdışında Batı demokrasi diye verdiğim örnekleri Mustafa Kemal Atatürk söylemiş ve uygulamıştır.
O iyi bir asker, komutan, diplomat, politikacı ve devlet adamıydı. Fakat aynı zamanda çok okuyan bir düşünürdü. Uygarlık, çağdaşlık anlayışı, dinsel inancı anlamı konularında yazıp söyledikleri halka ulaştırılmamıştır.
Seçmenlerle, seçilenler arasında sıkı bir iletişim olması gerektiğini söylemiştir. Hükümetin yalnız seçim zamanı halkın fikrini öğrenmesi yeterli değildir. Zira bu düşünce ve yargı sabit kalmaz, demiştir.
Basın ve fikir hürriyetinin karşılaşabileceği tehlikeleri dile getirmiş, uyarmıştır. Basında görev alanların dürüst olmasının önemine vurgu yapmıştır.
Vücudun doğal sağlığını koruma kadar, halkın sosyal sağlığını koruma basınla mümkündür dediği zamanda görsel medyanın henüz etkisi yoktu.
Kamuoyu bireylerin çeşitli gazeteleri okuyup, yayınları izleyerek oluşur. En iyi fikir tartışılarak ortaya çıkar. Politikacıların sözleri inandırıcı iyi niyet, şeffaf olmasına açık olmasına bağlıdır. Doğru politikacıyı seçme halkın belli bir kültür ve bilgi seviyesine gelmesi ile mümkün olur. Hakikate giden yol halkı, toplumu mutluluğa götürebilir. Bu da yazılanı, söyleneni halka ulaştırmayı görev edinmiş dürüst nesnel basın ve medya ile sağlanır.
Eleştiri, tartışma hür olursa, bireylerin fikri birleşir ve kamuoyu oluşur. Hükümet ve meclisin dikkatli olmasını kamuoyunun hürriyeti sağlar.
“Her zaman dünyanın yarısını ve bir zaman dünyanın hepsini aldatmak mümkündür. Fakat bütün dünyayı her zaman aldatmak mümkün değildir.”
Mustafa Kemal Atatürk
Hoşça Kalın!
İlter Gözkaya-Holzhey
Bu konuda okuduğum makale:
Kamuoyu ve Basın, Bütün Dünya, Ekim 2015, sayfa 7-10,
Başkent Üniversitesi Kültür Yayını.
