0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

GELME O HALDE!!!

Bu memleket de, dağı, taşı, suyu toprağı, mahallesi, köyü, kenti de hepimizin!.. Yaşamakta olduğumuz yer her neresi olursa olsun, tapusu verilmiş değil bize.

Kimi beğenmediğimizden, kimi bulunduğumuz yerde iş sahası olmadığından, okul ve yeterince sağlık hizmeti olmadığından, kimi daha iyi şartlarda yaşamak istediğimizden ya da gideceğimiz yeri daha çok sevdiğimizden veya kan davasından kaçmak amaçlı ki daha pek çok sebep de olabilir, yaşadığımız yerden başka yerleşim yerlerine göç ederiz.

Herkes buyursun gelsin, başımızın üzerinde yeri var, buralar başta da değim gibi, hiçbirimizin tapulu malı değil!..

Lakin yola çıkmadan önce, iyi hesap edilmeli pek çok şey, iyice araştırılmalı, bazı şeyleri geride bırakabilmeli, tası tarağı toplarken, bazılarından vazgeçilebilmeli ki toplu yaşamanın gereği de bunlar, kuralları var yani birlikte yaşamanın!..
…….
Şayet yaşadığım şehre gelmişsen, hele de bir apartman dairesi ya da siteye yerleşmişsen, işin zor, alışman kolay olmayacak, o güne dek edindiğin kültürden, yaşam koşullarından, kurallarından vazgeçmen gerekecek!..

Artık köyünde değilsin, ilçe ya da geldiğin mahalledeki gecekonduda değilsin. Oradaki alışkanlıklarını, âdetini, töreni bırakacaksın, alışacaksın toplu yaşamaya!

Gerçi geldiğin yerlerde de yapmaman gerekirdi ama artık öyle her eline geçen çöpü, taradığında dökülen saçını, sigara izmaritini, bardakta kalan su ya da çayı balkon ya da pencereden aşağıya dökemezsin, sofra bezi ya da halı, kilimini de silkeleyemezsin. Çünkü alt katında da bir insan yaşamakta. Geldiğin yerdeki gibi, dökülen kırıntılar, bahçendeki tavuklara yem değil, komşuna çöp olacak!..

Gecekondunun ya da köy evinin bahçesini, ister çiçeklerle cennete çevir, bal dök yala titizliğinde temiz tut, istersen eline geçen her çöp, hurda ne varsa at bahçene, mezbelelik olsun, çöplük olsun; görsel rahatsızlık verse de konu komşuna, başkaca bir sakınca doğurmuyorsa, kimseyi ilgilendirmez ama toplu yaşıyorsan, ortaksa yaşam alanın, bahçen ortaksa, sağında, solunda, alt ya da üst katında başka insanlar da yaşamaktaysa, o gecekondun ya da köyündeki gibi özgür olamazsın artık!..

Sokaklara da atamazsın çerini çöpünü, köy meydanı ya da mahallendeki gibi, elini kolunu sallayarak yürüyemezsin yolun ortasında. Trafik kurallarına riayet edip diğer sürücülere de, yayalara da saygılı olmak zorundasın.

Neredeyse sabahın ilk saatlerine kadar, balkonda, bağıra çağıra, abuk sabuk, bozuk ağızlı sohbetler yapmayacaksın, şakır şukur tavla okey oynamayacaksın, avazının son raddesinde vara yoğa gülmeyeceksin. Kapıları çarpmayacak, gümbür gümbür müzikler dinlemeyeceksin, en galiz küfürlerle kavga etmeyeceksin!..

Sokaklarda yapmayacaksın düğünlerini, yapıyorsan da, müziği yedi mahalleye duyurmayacaksın!.. Düşüneceksin hastalar vardır, acıyla kıvrananlar, uyuyanlar, yasta olanlar vardır etrafta diye!..

Selam vereceksin konu komşuna, hatır soracaksın, rastladığın kadın komşun, selam vermişse, alacaksın. Bakmayacaksın bön bön gözlerinde bu ne diye bana selam veriyor sorusuyla. Sanmayacaksın, bu selam verdiğine göre, bana yaklaşmaya çalışıyor, beklentisi var diye. Kötü düşünmeyeceksin. Sen selam verdiğinde de almışsa, yine selamımı aldığına göre bu müsaittir diye düşünmeyeceksin!

Şehirlerde, epeyce yalnız yaşayan kadın var; yalnızlıktan bunalmıştır, erkek olsun da ne olursa olsun beklentisindedir nasılsa diye yaklaşmayacaksın!..

Adam gibi, art niyetsiz vereceksin de alacaksın da selamını!..

Ben bunca sıkıntıya gelemem, alışkanlıklarımdan vazgeçemem, istediğimce, alıştığımca yaşarım diyorsan da, yerini yurdunu bırakıp da buralara gelmeyeceksin!..

Kimse senin alışkanlıklarına, saygısızlığına, terbiyesizliğine katlanmak zorunda değil!!!

Perihan Reyhan Alkan