DÜNYA DÜNYA FANİ DÜNYA
Merhum Cem Karaca.‘‘ Dünya‘‘ adlı şarkısında fani Dünya’ya şöyle sitem ediyordu:
Karnı büyük obur dünya, keder dolu acı dünya
Ne gül koydun ne de gonca, yedin yine doymadın mı?
Seni okuyup-yazanı Yunus gibi bir ozanı
Kos-kocaman Pir Sultanı yedin yine doymadın mı?
Dünya dünya yalan dünya, karnı büyük obur dünya yedin yine doymadın mı?
Hacı Bektaş’ı Veli’yi, İmam Hasan Hüseyin’i
O mübarek Mevlana‘yı yedin yine doymadı mı?
Dünya dünya yalan dünya, karnı büyük obur dünya yedin yine doymadın mı?
Fani kurmuşsun temeli, bilmem sana ne demeli
Koca Mustafa Kemal‘i yedin yine doymadın mı?
Evet, fani temel üzerine kurulmuş karnı büyük obur dünya Cem Karaca’yı da yedi. Daha kimleri yemedi ki; Sakıp Sabancı gibi bir yurtseveri, Napolyon gibi savaşçı bir askeri, Gandi gibi barışçıl bir lideri, Einstein gibi bir dâhiyi, Hitler gibi ırkçı bir caniyi, Tolstoy gibi ünlü bir yazarı, Salvador Dalli gibi eşsiz bir ressamı, Mozart gibi üstün bir besteciyi daha daha nicelerini aramızdan aldın karnı büyük obur dünya…
Bu fani Dünya’da gelip göçen değerli kişilerden biri de belki de çok az insanımızın adını duyduğu ve yazdıklarını okuduğu ömrünü Tasavvuf ilmine adamış Abdülkadir Geylani‘dir.
Geylani’yi tanımak için tasavvuf ‘un ne olduğunu iyi bilmek gerekir!
Peki, nedir Tasavvuf?
Tasavvuf, kalbi saf yapmak, kötü huylardan temizlemek ve iyi huylarla doldurmak demektir. Tasavvuf hâl işi olduğu için, yaşayan bilir, tarif ile anlaşılmaz!
Tasavvuf, İslam ahlakı ile ahlaklanmak için gereken bilgileri öğreten bir ilimdir.
Tasavvuf, kalbi kötü huylardan temizlemek ve iyi huylarla doldurmaktır.
Seyyid Abdülkadir Geylani tasavvuf sekiz hal üzeredir: 1. Merhamet ve şefkat, 2. Doğruluk, 3. Sadakat, 4. Cömertlik, 5.Sabretmek, 6. Sır tutmak, 7. Fakirliğini ve acizliğini bilmek, 8. Rabbine şükretmek
Günümüzde materyalist değerlere daha çok önem veren bir yaşam tarzını benimsemiş insanların tasavvuf ilminden çok şeylere öğreneceğine inanıyorum. Fani dünyada mal ve mülkün geçici olduğuna, yapılan iyilik ve güzel amellerin ise kalıcı olduğuna inanmış Seyyid Abdülkdir Geylani‘nin düşüncelerini okuyunca sizlerde bu konuyu daha iyi anlayacaksınız sanırım.
İnternet’te tesadüfen karşılaştığım ‘‘karaca.de‘ adlı sitede bulduğum bir yazı sayesinde fikirlerini tanıma fırsatı bulduğum Geylani bakınız fani dünya için ne demiş: “Dünyayı ne yapmalı? Dünyalığı neylemeli?” diye soranlara “O’nu kalbinden çıkar, eline al. Böyle yap, artık dünyanın ve dünyalığın sana zararı olmaz,” diye cevap verirmiş.‘‘ Bazan da, malın-mülkün su gibi olduğunu, gemi gibi üzerine binene yol aldıracağını, içine alanı ise helak edip batıracağını söylemiş.
Dünya fanidir; ömrümün sonu pek yakındır. Nimetleri elden gidicidir. Güzelliği değişicidir. Ahlâkı pek kötüdür. Eli boğazlayıcıdır. Sözleri zehirlidir. Çok imtihana tabi tutucudur. Çabuk ve çok boşayıcıdır. Kendisine bir daha dönüş yoktur. Ne aslı vardır, ne de vefâsı. Onda kalmak, su üzerine bina yapmak gibi bir şeydir…
Seyyid (önder kişi) Abdülkadir Gaylani’den güzel ve anlamlı sözler:
Ömrü boyunca “Kahraman” lakâbıyla gezen, onu bir anlık cesareti sonunda kazanmıştır.
Yaptığın iyilikler kendi lehine, kötülükler de gene kendi aleyhinedir.
Dünyalık toplarken dikkatli ol. Gece odun toplayan gibi olma. Elini uzattığında neyi alacağını önceden kestirmelisin.
Sevgili Peygamberimiz: “En büyük belâ, nasibte olmayanı aramaktır,”
-Nefsini bilen, Rabbini bilir.
Rabbin ile aranda, sen kendin varsın. Kendini aradan çıkar. İşte o zaman, O’nu görürsün
Kaderi bahane etmek, tembellerin dayanağıdır. Tembeller, “Ne yapalım, kader böyle imiş,” derler ve daha çok güzel ameller işlemekten kendi kendilerini yoksun bırakırlar. Biz Allah dostları, tembeller gibi hareket etmeyiz. Bilakis orta, vasat yolu tutar, çalışır çabalar ve güzel ameller işleriz.
Belâ, velayete vekil tayin edilmiştir. Ta ki, her önüne gelen evliyalık iddiasına kalkışmasın.
Bu dünya, hüzün yeridir. Şimşek, bir parlayıştan ibarettir. Çoğu kez, peşinden hemen yağmur gelir.
İlim, amel içindir. Yoksa sırf ezberlemek ve insanlara anlatmak için değildir.
Dünya dünya yalan dünya, karnı büyük obur dünya
Geylanı’yi de yedin yine doymadın mı?
Fani kurmuşsun temeli, bilmem sana ne demeli…
Rıza Almalı
.
