0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

DİYANETİN FETVASI…

(-Gerekirse Senin Yavrunu da Sana Karşı Koruruz!)

Ey dokuz yaşında kızı olan anneler, babalar!
Önce siz kulak verin:
Diyanet fetva vermiş:
Dokuz yaşına gelen kız çocuğu, doğurma yetisi kazandığı, yanı baliğ olduğu için evlenebilirmiş.
Erkek çocuklarda da bu yaş, 12’ymiş. 
Dokuz yaşında bir kızın ya da on iki yaşındaki erkek çocuğun evlenebilmesi için, yanlarında akrabalarının olması iyi olurmuş. 
Ancak olmasa bile şahitler huzurunda evlenebilirmiş.
Eğer kız cocuğunda on iki, erkek cocukta da 15 yaşına geldiğnde, bunlarda bülug olduna ilişkin bir belirti yoksa bile, baliğe erdi sayılır ve evliliklerine cevaz verilirmiş…
Dokuz yaşında kız çocuğu…
İlkokul üçte…
Erkek çocuğu, orta okul üçte…
Ve bunların evlenmesi mümkün olabiliyormuş.
Bu ölçüye karar veren de dinin kendi öz kurallarıymış.
Adam Fıkıhtan, Kelam’dan dem vuruyor; dini yönden kendince kural arıyor.
Ne diyelim?
Gerçekte konuştuğumuz pedafolidir, farkında mısınız?
Buyurun, buna karış hayır diyebileceğiniz bir medeni cesaretiniz var mı?
Çünkü var dediğinizde derhal din dışı çıkmış sayılabilirsiniz.
Risk altındasınız.
Evet deseniz, vicdanınız rahat edecek mi? 
Sizin de kızınız, oğlunuz var; onları böyle bir geleceğin içine itebilir misiniz?
Vicdani çelişkiyi fark ediyor musunuz?
Eğer dindar olmak, bu ölçülere “evet” demeyi gerektiriyorsa, benim içim buna “evet” demiyor, diyemiyor.
Ne olacak şimdi?
Ya da tersini düşünelim:
İçimiz rahat olsa ve “olsun, doğrudur” dersek, ne olacak o zaman, dindar mı olacağız?
Dindarlık, dokuz yaşındaki bir kız çocuğunu bir kocanın koynuna itmek midir? Böyle ölçünün vicdani bir karşılığı var mı?
Buna; “vicdanım rahat” diyen varsa, onları dini yönden değil, önce insani yönden bir iç hesaplaşmasına davet ediyorum.
Ve şunu demekten de kendini alamıyorum:
-“Arkadaş! Senin aklın, vicdanın kendi dokuz yaşındaki kızının bir erkekle nikahına evet diyecek kadar kararmışsa, kusura bakma, ben böyle bir vicdanı ve kuralı kabul etmiyorum. Beni neyle itham edersen et! 
Gerekirse senin yavrunu, senin kararmış vicdanına karşı korumanın da bir insanlık görevi olduğunu düşünüyorum. Çocuklarımızı size kurban etmeyeceğiz… Batsın sizin fetvanız da o uyuşmuş kafanız da…”
Bilmem anlatabiliyor muyum?
Medeni Yasa, bunlara engel olduğu için çok önemli…
Medeni Yasa’ya saldırı, milletin öz çocuklarına saldırıdır.
Bunu görmek çok mu zor?

Prof. Dr. Kemal ARI