BUGÜN PAZAR
Nasıl başlıyordu Nazım’ın “Bugün Pazar” başlıklı şiiri?
“Bugün Pazar,
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.”
İlk defa güneşe çıkmayacağız bu Pazar. Ancak; 12 Eylül 1980 darbesinden sonra geleni yok sayarsak, bugün ilk defa cumhurun başını doğrudan seçeceğiz.
Bu yazı yazılırken saat 16.22 yi gösteriyordu ve oy verme işlemi daha sona ermemişti.
Bilgisunar aracılığıyla edindiğimiz bilgi; katılımın, yurtdışında olduğu gibi, yurtiçinde de düşük olduğu yönünde.
Seçmen; çok kişilerce ve yeteri denli uyarıldı aslında.
Düşük katılımın Arkadaşın Babası’nın işine yarayacağı ve ilk turda yeterli oyu alacağı anlamına geldiği, bu nedenle 10 Ağustos Pazar günü, her durum ve koşulda oy vermemizin önemi, hemen hemen her gün, anımsatıldı bize. Bu konuda yeterinden de çok uyarıldkı.
Buna karşın oy kullanmaya gitmediysek eğer; ne yaparsın, alan da, satan da razı demek ki…
Bu durumda; “Devlet malı deniz, yemeyen domuz” ya da “Bal tutan parmağını yalar” atasözlerimizin doğruluğu bir kez daha doğruluk kazanacakları tartışılmaz.
“Gökyüzünün bu kadar benden uzak
Ve bu kadar mavi olduğuna şaşarak
Kımıldamadan durdum”
diye sürdürür şiirini büyük usta.
Gökyüzü bu denli uzak mıdır ki bize sizce de?
Aculluğun gereği yok! Hele bir sonuçları görelim.
O zaman anlayacağız gökyüzünün bizden ne denli uzak ve ne denli mavi olduğunu ya da tersini.
Eğer; sonuçta gükyüzünün uzaklığı ve maviliği karşısında şaşırıp kalırsak, ki; bunu hiç dilemem, bu, bizim son pişmanlığımız olacaktır.
“Son pişmanlık fayda etmez” de bizim atasözümüzdür.
Dayarız sırtımız duvara o zaman, başımız iki elimizin arasında…
“Bahtiyarım” da diyemeyeceğimize göre!
Desek mi yoksa?
Aman ağzımdan yel alsın!
Gün bitmedi daha.
Bakarsın, “Bahtiyarım!” diye avaz avaz bağıracağımız bir sonuç çıkar ortaya.
“Olmaz!” demeyin! Olmaz, olmaz…
