Emekli olmanın tadını çıkarırken, öğleden sonraları televizyon kanallarında dolaşıyorum. Zaman zaman evlenme yayınlarında takılıp kalıyorum.

Bu yayınlara Avrupa’dan katılanların sayısı oldukça kabarık. Avrupa’da yaşayan birinin neden mutlaka Türkiye’den evlenmek isteğine bir açıklama getiremiyorum. Yaşadığı ülkelerde kendi halkından eş bulabilir. Bu çocukların geleceği için daha faydalı olur görüşündeyim. Bu konuda orta yaştakilerin neden böyle düşünüp, davrandıklarını anlamaya çalışırken, bir araştırma ortaya çıkarsa daha iyi anlayacağım.

Evlendirme ATV televizyonu Esra Erol yayınında en çok, bilhassa kadınlar Allah korkusu olan bir eş aradıklarını sık sık vurguluyorlar, hayret ediyorum. Esra Hanım yorumsuz bırakıyor.

Arzum Yaşar Nuri Öztürk gibi bir İslâm Bilimcisinin bu kadınları aydınlatmasıdır. Korktukları için kendilerini iyi gösteren erkeklerin iyiliği sahici olamaz, Tanrı biz insanları asla cezalandırmak için yaratmış olamaz. O insanı yaratmadan önce vardı, inananı korkutarak büyümeye ihtiyacı yoktur.

Rahmetli dedem Galip Hoca, biz torunlarına güler yüzlü bir İslam öğretti. Bu nedenle korku ile yakından ilgilenmek, öğretici, pedagoji sorumlusu olan bir öğretmen olarak öğrencilerime korkma yerine sevgiyi ileriye sürüyordum.

İkinci sınıfta bir öğrencim bir öğretmen arkadaşımın tırnağında ojeyi görünce, öğretmenim Allah günah yazar, bu öğretmene söyle, yoksa cehennemde yanar, derken o güzel zeytin gözlerini korku bürümüştü.

Neyse iyi yürekli çocuk, o zaten Hristiyan, cennette ona yer yok, demedi.

Bu öğrencim camide kuran kurslarını kaçırmıyordu. Okula başlarken çektirdiğimiz hatıra sınıf fotoğrafını almayan iki öğrenciden biriydi. Herhalde resim günah sayıldığı için.

Çocuk Allah’a üç görev veriyordu. Jandarma gibi takip etme, sanki yazmanı bürosu olan bir görevli, diktatör gibi baskı altına alan, ceza veren bir Yaradan. Kuran’da kendisinden iyiliksever, sevecen, bağışlayan, affeden, koruyucu, merhamet eden, karşılık beklemeden veren, acıyan, esirgeyen, şefkatli vasıfları dile getirilir.

Bu kadar pozitif özellikleri olan Rabbimiz ceza vermez. Kalbini ona açanlara her an açıktır. Çölde devesinin üstünde yiyecek içecek yüklü olan bir yolcunun devesi aniden kaybolur.

 Allah ile korkutmak Aç susuz çölde kalır, ölüme mahkûm olduğunu düşündüğü anda devesi yiyecek içecekle geri yanına çıkagelir.

Bu durumda o insanın yeniden kavuşma, bulma sevincinin yoğunluğunu izah etmek güçtür.

İşte Tanrı böyle kullarının kalp gözlerini açmalarına sevinir. İnanmak, yaptıkları hatalardan pişman olup dönmelerini bekler. Peygamberleri, kutsal kitapları gönderdi ki diğer insanlara yol göstersin, doğruyu bulmalarında yardımcı olsunlar. Cennette güzel bahçeler, nefis yiyecekler vaad ediliyor, diye ibadet eden bir mümin fizikî beklentiler içindedir. O zaman Tanrı için değil, kendisi için dua ediyor anlamına gelir.

Uzun yıllar ablasını görmeyen yaşlı bir adam ömrünün kısaldığını sezerek onu ziyaret eder. Dürüst davranır ve doğruyu söyler. Sevap kazanıp cennete gitmek isteğini dile getirince ablası: O halde benim için gelirsen tekrar gel, şimdi geldiğin yere geri git, diyerek abisine kapıyı açmaz.

Bazı inanlar kendisini aldatır, ibadetini tam yaptığına inanır ondan daha iyi başka mümin yoktur.

Kemale ermiş, erdemli bir insan iyi olduğundan dolayı, Tanrı’nın verdiği akıl ve mantığını kullanarak inanır, hem Allah’a hem de insanlara sevgiyle yanaşır.

Filozof Immanuel Kant’ın dediği gibi dini inanca yer veriyoruz, ama imana akılsız, mantıksız yaklaşmıyoruz.

Bir anne çocuğuna ev ödevini yapmazsan, televizyon seyredemezsin diyebilir. Kısa yoldan çocuğu göreve zorluyor. Yoksa ona uzun uzun okulda başaramazsa

ileride iyi bir meslek sahibi olamazsın, diye anlatmayı beceremiyor. Hâlbuki üniversiteye giden bir öğrenciye anne böyle uyarı yapmaz. Yapması da gerekmez o yaşta.

Her yaşta çocuğa izah etmeyi bilen öğretmenlik mesleği anne babaya öğretilmelidir.

Ceza değil tedbir olarak, ev ödevini yapmazsan televizyon izlemeye vakit kalmaz şeklinde birkaç kere izah edilirse, uzun sürede başarıya ulaşılır. Böyle pedagojik öğretilere din dersinde de yer verilmelidir.

İlâhiyatçı olmadığım halde böyle bir konuya girmeme şu anda okuduğum Almanca, İslam ist Barmherzigkeit, kitabı oldu. İslâm merhamet, barış iyilik, sevecenlik dinidir.

Almanca “Barmherzigkeit” kelimesinin anlamını bir sayfa vereceğim kelimelerle anlatılabilirdim. Hepsi de dilimize Arapçadan girmiş.

İlahiyatçı Mouhanad Khorchide, bu kitapta İslam dinini, Tanrı’yı çok güzel bir anlatış ile yeni bir projeye imza atar gibi umut veriyor. Kitabında Hristiyan dini ile birleşen, benzeyen noktaları izah ederek okuru diyaloğa hazırlıyor.

Yazar 1971 yılında Bayrut’ta doğdu. Suudi Arabistan’da gençliğini geçirdi. İslam Bilimi ve Sosyoloji tahsiline önce Bayrut’ta, sonra Viyana’da devam etti. İslam Bilimi Öğretim Üyesi olarak 2010 yılında profesör oldu. 2011 yılında beri Münster Üniversitesinde İslam Bilimi Bölüm Müdürlüğü görevini yürütüyor.

Allahu Ekber deyince Allah büyüktür, o düşündüğümüzden daha büyüktür, çünkü onun eşi ve benzeri yoktur. Bize sevgi ve güvenle kucak açar bekler ki hatamızı görüp dönüş yapalım.

O bize insanların birbirine güvendiğinden daha çok güvenir. Tövbe edersek pişmanlıklarımıza anlayışla yaklaşır.

Rabbimiz bize sırtını dönmez, hep korumaya hazır bekler.

İnsanlar ona sırtını döner, hayır derse yine de sabırla bekler. Yazar Kuranı Kerim’den alıntılar vererek argümanlarla, inandırıcı açıklamalarla izah etmiş.

Kitabı okurken Almanca bilen, Hristiyan dini ile karşılaştırma yapan, Almanya’da Din Bilgisi dersi veren öğretmenlerin çok önemli olduğuna bir kere daha inandım. Kitabın Türkçeye çevrilmesini acilen tavsiye ediyorum. Arzum yayınevi Herder bu görevi ciddiye alır.

Dinî inanca cehennem ve Allah korkusuyla gölge düşürmemeli. Gücü elinde tutmak isteyenlere yalnız itaatkâr, uslu, kolay baskı altına alınabilen bir cemiyet yaratmalarına izin verilmemelidir.

Korkusuz inanın!

 

İlter Gözkaya – Holzhey 

Emekli Öğretmen 

 

Bu konuda şu anda hâlâ okuduğum ve tavsiye ettiğim kitap:

Mouhanad Khorchide, Islam ist Barmherzigkeit

Verlag Herder, Freiburg 2012

ISBN 978-3-451-30572-6

Kaynak: Sayfa 60-65, Aus Liebe statt aus Angst handeln.