0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bugün; çocuk ve egemenlik bayramı. Üstelik resmi tatil.

Bakın; Meclis yani halkın temsilcilerinin bir çatı altında düzenli ve sürekli istişare ettiği yer. Ülke yönetimini seçmek denetlemek, uygulanacak kanunları çıkarmakla görevli halk temsilcilerinin yer aldığı kurum..

Sadece demokratik ülkelerde de olan bir kurum mu elbette hayır.
İnsanlık tarihi boyunca yöneticiler yönetilenleri idare edebilmek için zaman zaman halktan bazı kişilerle bir araya gelir onların taleplerine göre hareket ederdi.

1876 anayasası ile batılı anlamda kurum olarak oluşturulan Meclis, Osmanlı-Rus savaşı ve meclisteki bazı balkan temsilcilerinin ayrılıkçı faaliyetleri nedeniyle askıya alınarak kapatılır.

1908 de ikinci meşrutiyetle tekrar açılan meclis İstanbul’un işgaline kadar açık kalır.

Meclisi Mebusan son kez de Misak-ı Milli’yi kabul eder. İşgal altındaki İstanbul’da İngilizler ve Fransızlar tarafından bir kısım milletvekili Malta’ya sürülür. Bir kısmı ise Anadolu’ya geçer ve 23 Nisan 1920 tarihinde Ankara da meclisi açarlar.

İşte işgale karşı mücadeleyi bu meclis verir.
Atatürk; 23 Nisan ulusal egemenlik bayramının aynı zamanda çocuk bayramı olmasını istedi mi? Hayır.

23 Nisan 1920 de Meclis açıldı. Bir yıl sonra Saruhan (Manisa) milletvekili Refik şevket (ince) arkadaşları ile teklif etti. 23 Nisan milli hakimiyet bayramı olarak kabul edildi.

1929 yılında da Himaye-i Etfal Cemiyeti( çocuk esirgeme kurumu) başkanı ve Mersin milletvekili Dr Fuat (Umay) Bey’in girişimi ile 23-29 Nisan arası Çocuk haftası olarak kutlanmaya başladı.

23 Nisan 1929 da ilk törene başbakan İsmet İnönü, meclis başkanı Kazım(Özalp) paşa bulundu.

Atatürk; 1929’dan 1938’e kadar 10 çocuk balosundan ikisine katıldı.

Ve o meclis feshedilir, ikinci meclis seçilir. Meclis,1960 ve 1980 de bir kez daha lağvedilir.

İlk meclis egemenlik kayıtsız şartsız milletindir ilkesine göre hareket eder. Saltanatı Hilafeti kaldırır. Batıdan kanunları olduğu gibi alır. Topyekün hukuk düzenin değişimiAvrupa Birliği üyeliği için yapılır.. bu kez 2000 yılından 2008 e kadar ki süreçte

Ve 2008 meclisi, egemenliğin önemli bir kısmını, AB’ne, ABD’ye IMF’ye devreder.
2010 meclisi ise halkın için halk yararına kanun çıkarmak için sabahlara kadar çalışmaz ama ABD ve AB istemine uygun anayasa değişikliği için uyuklayarak sabahlara kadar çalışıyor.

Bakmayın şimdi siz, halkın iradesi laflarına, anayasa değişikliği ısrarına. Her yıl milli egemenlik adıyla kutlama yapılır ama biraz daha o egemenlikten törpülenerek yapılır.

Bağımsızlık mücadelesi veren meclis, eyaletleşmeye, sömürgeleşmeye evet diyen meclise dönüşmüştür!

Bayram neyin bayramı? Köklerinden tüm değerlerinden koparılarak kimliksizleştirilen bir toplum, geleceğe umutla bakamayan çocuklar, gençlerin, egemenlikten ne anlayacağı belirsizleşmiştir..

Meclise binlerce insan her gün akın ediyor. Devasa bir mabed. İş ve işçi bulma kurumu gibi görüntü veren yer.

Adım adım sömürgeleşmeye ilişkin kararların alındığı başkaca bir iş yapmayan meclis.

On binin üzerinde emeklisine, çocuğuna yakınlarına ömür boyu güvenlik, ayrıcalıklı ekonomik durum sağlayan yer. Dokunulmazlık zırhına bürünmüş, seçkin kılınan, hırsıza, katile, teröriste kapağı atınca yargı bağışıklığı kazandırılan, özel bölge.

Sokaktaki vatandaşa işleyen ancak yetkili ve etkili kişilere uygulanmayan kanunlar çıkaran meclis.

Siyasetçisi, akademisyeni gazetecisi egemenlik, meclis iradesi, millet iradesi gibi kavramlarla bir kez daha halkı kandırdılar, oyaladılar.

Ha sahi neyin egemenlik kutlaması bu?

Günün Sözü: Alışkanlığa dönüşen yalan, ne büyük tehlikedir.

Prof. Dr. Nurullah Aydın
Gazi Ü. İletişim Fakültesi Radyo-Televizyon ve Sinema Bölümü Öğr. Gör.