0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Tüm dünya yüreği ağzında, gözü, kulağı Ukrayna’da, gelişmeleri dikkatle takip ediyor…

Ukrayna halkı ülkelerinin  üzerine yağan Rus  bombalarından kaçmaya, korunmaya çalışırken, birçok ülkede insanlar sokağa dökülüp savaş karşıtı gösterilere başladı..

Sayısız savaşla bugünlere gelen yaşlı dünyamız, savaşın hep doğru ve çözüm mücadelesi olduğuna daha da ötesi, böylece yüksek medeniyete ulaşacağına inandırıldı.

Ama her savaştan geriye   akıtılmış kanlar, yarım kalmış hayatlar, yıkılan, yakılan ülkeler, iyileşemeyen yaralar, unutulmaz acılar kaldı. Zafer kimin olursa olsun atılan her kurşun, gitti, bir annenin bağrını yaktı…

“Savaş insanlığın en iğrenç hallerinden biridir”, cümlesini zaman zaman sesli söyleyen modern dünyanın küresel güçleri, hangi hayati nedenden ya da zorunluluktan ötürü yeniden tepinmeye başladılar.

Savaşın soğuğu bitti biteli, çizilen yeni sınırlar neden kimseyi mutlu etmedi?

Dünya`nın ipinin kimde olacağı, ekonomik ve siyasi gücün dengesinin kimi ihya edeceği gibi hayati konularda masum insanların hayatı acaba hiç önemsendi mi?

Değil, ne yazık ki, çünkü, tüm dünya, küresel güçlerin birbirlerine kurdukları pusuyu çözebilmek için, oturmuş akıl yoruyor, teori üretiyor.

Kimi soğuk savaşın ardından, eski cakasını kaybeden NATO’nun, doğuya doğru yayılmasını, kimi Sovyet geleneğinin yaptırımcı geleneğinin son temsilcisi Putin’in, Ukrayna’nın kendi geleceği ve kaderi hakkında tek başına karar verme hakkına karışmasını eleştiriyor…

Tüm bunlara acaba bu ülkelerin halkları, anneleri ne diyor?

Eğer, annelere sorulsa, uzlaşarak varılan en kötü çözümün bile savaştan iyi bir yol olduğunu savunacaklardır. Çünkü, savaşta, her masumun ölümünün cinayet olduğunu en iyi anneler bilir.

Aslında, savaş aynı zamanda, tüm yakıcılığı, yıkıcılığı bir yana insanın yaşam hakkının kutsallığına en büyük   tecavüzdür.

İşte bu yüzden, bugün tüm hesabı, kitabı bırakıp, Ukrayna’ya başlatılan saldırının karşısında hep birlikte durulmalıdır.  Aksi takdirde yarın o ateş tüm dünyayı yakabilir.

Sonuçta unutulmamalı ki, medeniyet dediğimiz olgu, aslında insanlığın savaşla değil, barışla yüceldiği bir düzendir…