0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

1

Bir mesel (*1) vardır,  bilirsiniz

Baba ne yaptıysa düzeltemediği oğluna sonunda; ‘’oğlum sen adam (insan) olamazsın!’’ Demiş.

Oğlan, biraz büyüdükten sonra köyünü terk edip Payitahta gider…

Gel zaman git zaman günün birinde askerler köye gelip, o adamı derdest ederek yaka-paça, elleri bağlı şehre götürülüp, vilayet konağında altın kaplamalı tahta kurulmuş birinin önüne savururlar.

Tahttaki mağrur adam, köylüyü küçümser bir tavırla süzdükten sonra:‘ ’Beni tanıdın mı?’’ Diye sorar.

Adam, korku ile bakar, ‘’hayır efendi tanıyamadım’’ der.

‘’Hani sen, adam olamazsın dediğin bir oğlun vardı ya? O benim işte. Bak şimdi vali oldum’’ der.

Adam oğluna acır gibi bakar: ‘’Oğlum ben sana vali olamazsın, demedim ki , ben sana adam olamasın dedim.’’

‘’Adam olsaydın babanı sille tokat böyle makamına getirmezdin’’ der.

Kişi; vali, bakan, başbakan, cumhurbaşkanı seçilebilir. Ama devlet adamı olmak ayrı bir meziyettir.

Seçilenler,  yöreyi , ülkeyi yasalara, anayasaya uygun yönetmek zorundadır.

Seçilmek, her istediğini yapma hakkı vermez, sandık demokrasinin tek ölçüsü değildir.

Hitler, Mussolini, Humeyni, Franco, Saddam, Kenan Evren daha nice diktatörler hep seçimle geldiler. Demokrasiyi hedeflerine ulaşmak için araç olarak kullandıktan sonra rafa kaldırarak diktatör oldular.

İktidara geldikten sonra; ’’istediğimi asarım, istediğimi keserim’’ sapkınlığına kapıldılar.

Erdoğan, Almanya’da merkez sağın ve Sosyal Demokratların yaptığı yanlışlığın tekrarını yapan Türkiye’deki merkez sağın ve Sosyal Demokratların bölünmüşlüğü yanında

ANAP’ın getirdiği ucube seçim sisteminden yararlanma yanılgısıyla, yüzde otuz beş oy oranı ile, mecliste yüzde yetmiş sandalye ile geldiği iktidarı bırakmamak için her türlü yasalara ve anayasaya aykırı yollara başvurdu.

Muhalefetin, AKP’nin demokrasi, anayasaya dışı bir yol seçmeyeceğine inanma yanılgısına düşerek hem referandum hem de cumhurbaşkanlığı seçimlerinde önemli bir hata yaptılar.

Muhalefetin haklı itirazına ‘’atı alan Üsküdar’ı geçti’ ’ile devlet adamlığı (!) seviyesini göstermişti.

Yerel Seçimlerden sonra Erdoğan iktidardan gideceğini görünce daha önceki yerle bir ettiği devlet adamı olma kuralını daha da yerle bir ederek, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulduğundan bu yana görmediğimiz, duymadığımız bir nefret dilini devletimiz adına utanarak duyuyor, yaşıyoruz.

Daha önceleri Bahçeli ile yarıştığı, en düşük seviye dışı hakaretlerini din ile özdeşleşmeleri, insanların dinlerinden bile soğutmaları umurlarında olmadığını göstermektedir.

Demokrasi karşıtı, hiçbir inançta yeri olmayan ahlak dışı iğrençliği, kul hakkını İslam’ın şartı olarak dayatan tarikatlarla ortaklık içinde olmalarını da aşarak iktidarlarını sürdürmek için yasadışı suç örgütlerini bile, devletin bir kurumu olarak devlete yamadılar.

Sadece şiddet ile muhalefeti susturmak değil, bir ülkenin geleceği olan gençliği uyuşturucu batağına batıracak bir siyaset-mafya ortaklığını bile çıkar yol sayılması  bile sorgulanamamakta.

Yasama-yürütme-yargı işlevini kaybetmişken, o mecliste muhalefet sadece bir-kaç kanalın izlediği nutuklarla ne yapacağı kararsızlığına saplanıp kalmış durumda.

Atanmışlar, seçilmişlere hakaret ederken, muhalefetin verdiği her haklı ve gerekli önergeleri AKP ve MHP oylarıyla reddediliyor.

AKP Genel Başkanı ve Partili Cumhurbaşkanı:

‘’Muhalefet Merkez Bankasındaki parayı soramaz’’

Derken, aslında yaptığı yasadışı uygulamaları itiraf etmekte.

Muhalefet -en azından- Boğaziçi öğretim üyeleri

Barolar Birliği, köle olmaya karşı çıkarak, yerlerde sürüklenmeyi göze alan kadınlar kadar

Tabipler Birliği kadar

Doğaya sahip çıkan İkizdere direnişleri kadar cesur olsalar

Bahçeli’nin hakaretleri

AKP Genel Başkanının tehditleri

Vız gelir-tırıs gider!

Haksız mıyım?

Yıldız AKALIN

(*1) Mesel: Eğitici, ders alınacak söz, öykü…