0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Dün kar yağışı başladı. Her yan apak oldu. Aslında bir gün önce kar İstanbul’da yağmaya başlamıştı. Ancak Anadolu yakasında, sahil kesiminde oturduğumuzdan kar en son bize uğradı.

Atacan(9), hava durumunu televizyonda dinlerken kar yağışını işittiğinden beri camda kar yağışını bekledi. Cumartesi gecesi geç vakte dek beklentisi sürdü. Ne yazık ki kar gelmedi. O da göz kapaklarına yerleşen uyku meleğine teslim oldu.

Pazar sabahı erkenden uyanıp çayı demledim. Benim de gözüm dışarıda. Uzak yoldan gelecek bir konuk gibi beklemekteyim kar yağışını. Heyecanlıyım oldukça. Konuk geciktikçe heyecanım artmakta. Kuşluk vakti kar başladı. Hemen Atacan’ın odasına koşup onu tatlı uykusundan uyandırdım. Kar yağışını görünce birbirimize sarıldık. Camları açıp karları yakalamaya çalıştık. O, balkona çıktı. Kısa bir süre kaldı orada. Üşümüş olacak ki az sonra ivedilikle içeri girdi.

İkindi vakti Atacan dışarı çıktı sıkı giyinerek. Mahalleden birkaç arkadaşıyla birkaç saat kartopu oynadı. Ne soğuğa ne de açlığa aldırdı. Eve geldiğinde üstü başı ıslak, yüzü kıpkırmızıydı soğuktan. Buna karşın mutluluktan ayakları yere basmıyordu. Uzun süre çatılarda biriken karı izledi. Karın erimeye başladığını görünce çok üzüldü. Ben: “Üzülme, yarın yine yağar.” dedim. O: “Söz ver bana, kar yağarsa beni hemen uyandır.” Diye söz aldı.

Bugün sabahleyin uyandıktan bir süre sonra kar yağışı başladı. Atacan’ı uyandırdık. Kısa bir süre camdan izledik karın lapa lapa yağışını. Sonra ben ekmek almak için fırına gideceğimi söyledim. Atacan benden önce giyinip benimle geleceğini söyledi. “Dışarıda kartopu oynayalım.” dedi. Ben de: “Dersin başlıyor, derste olman gerekmiyor mu?” deyince “Eğlence de eğitim kadar önemlidir.” diyerek yanıtladı beni. Çocuğu haklı buldum. Çünkü kar her zaman yağmıyor. Kartopu da her zaman oynanmıyor. Dışarıya çıktık. Ben, arabamızın karlarını temizlerken o, beni kartopuna boğdu. Arada sırada benim attığım kartoplarına hedef olmaktan kurtulamadı.

Kartopu savaşı bitti. Önce gazete aldık. Sonrasında ekmek… Yol boyunca karlarla oynayarak döndük eve.

Evet, sabahleyin iki derse girmedi Atacan, ama yaşam ve doğa dersini dışarıda uygulamalı olarak öğrendi. En güzeli de onun mutluluğuydu.